Gothic War (377-382)
A list of Visigoth kings was quoted in Spain as an egregious example of rote
memorization in school during the time of
Francisco
Franco's
dictatorship.
Kings of the Visigoths
Early kings - Arian kings
Balti
dynasty - Arian Kingdom of Toulouse
Later kings - Arian Kingdom of Toledo
Later kings - Catholic kingdom of Toledo
Doubtful kings - Kings of Septimania
See also
Manuel Marques de Sousa
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Manuel Marques de Sousa, visconde e conde de
Porto Alegre, (Rio
Grande,
13 de junho de
1804
—
Rio de Janeiro,
18 de julho de
1875)
foi um nobre e
militar
brasileiro.
Oriundo de uma família de fidalgos generais. Era filho de
Manuel Marques de Sousa (2°) e neto de
Manuel Marques de Sousa (1°) e, portanto, descendente das
primeiras famílias povoadoras da vila de Rio Grande. Desde a sua
infância demonstrava pendor para a carreira das armas. Combateu
em
Passo do Rosário em
20 de fevereiro de
1827,
ao final da
Guerra Cisplatina; na
Revolução Farroupilha, nas tropas legalistas; na
Guerra contra Oribe e Rosas, onde comandou a 1º Divisão
Brasileira que integrou o Exército Aliado que derrotou forças ao
ditador argentino
Rosas;
na
Guerra do Paraguai, em que foi o comandante brasileiro das
forças que obrigaram os paraguaios, que invadiram o
Rio Grande do Sul por
São Borja, a se renderem em
Uruguaiana, em presença do Imperador
Dom Pedro II e dos presidentes
Bartolomeu Mitre e
Venâncio Flores da
Argentina e do
Uruguai. Participou de esforço na
Guerra do Paraguai a frente de seu 2º Corpo de Exército, a
base de Cavalaria da Guarda Nacional gaúcha. Seu grande momento
como líder de combate foi comandar pessoalmente a vitória do
exército aliado na 2ª
Batalha de Tuiuti, com extrema bravura.
Por estas, e por diversas outras passagens de sua vida, ficou
conhecido como "Centauro de Luvas", alcunha que lhe foi
concedida por alguns historiadores. É o patrono da tradicional
unidade do exército em Uruguaiana, o 8º Regimento de Cavalaria
Mecanizado Conde de Porto Alegre.
Dos títulos que recebeu, constam a
Grã-Cruz da Ordem de Cristo,
Dignitário do Cruzeiro,
Cavaleiro de Avis e todas as medalhas das campanhas do
Uruguai,
Argentina e
Paraguai. Foi eleito deputado à Assembléia Provincial por
diversas vezes; foi Ministro e Secretário dos Negócios de Guerra
da Província; foi
Barão
em 1852;
Visconde em 1866 e
Conde
em 1868.
Os reis wisigotos perdem o poder na Espanha em 711 ,para os Mouros,mas a
luta nao para, e vemos ela continuar ate hoje Egas vince em Beja et
deixa descendencia numerosa no mundo inteiro levando seu nome De SOUZA.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XVII.10
MARTIM AFONSO de Sousa
filho natural de
Martim Afonso II Sr de Mortágua(see
maures) e Aldonça Rodrigues de Sá (1368-1452/55). Legitimado
1405. Esposa Violante Lopes de Tavora. Filhos: Fernao, Rui, Pedro, Vasco
Martins, Joao, Brites. |
|
XVIII.1 FERNAO de Sousa
filho de Martim Afonso (ok. 1420-1475). Primeiro senhor de
Gouveia. 1 Esposa NN, 2 Esposa Mécia de Castro de Ataide (ok.
1430-?). Filhos: Martim Afonso, António, Maria, Guiomar, Isabel,
Violante, Joana, Martim Afonso (b), Joao (b), Percival (b), Rui (b).
|
|
|
XIX.1 MARTIM AFONSO de Sousa
filho Fernao primeiro senhor de Gouveia (faleceu antes do pae).
XIX.2
ANTÓNIO de Sousa
filho Fernao primeiro senhor de Gouveia (ok. 1450-?).
Terceiro senhor de Gouveia. Esposa Branca de Vilhena de Azevedo
(ok. 1450-?). Filhos: Fernao, Maria. |
|
|
|
XX.1
FERNAO de Sousa filho
António terceiro senhor de Gouveia (ok. 1490-?). Quarto
senhor de Gouveia. Esposa Filipa de Melo Peixoto. Filhos:
António, Martim Afonso, Branca, Martim Afonso (b). |
XXIX.2 ANTÓNIO Luis de Sousa Coutinho
Castelo-Branco e Menezes filho de
Fernando Maria secundo Marques de Borba
(8.10.1790-25.03.1872). Nono Sr. de Oriola, decimo
quinto baron de Alvito. Esposa (2.02.1824) Henriqueta Policarpa Lobo da
Silveira Quaresma decima quinta baronesa de Alvito, nona Sra de
Oriola (26.01.1796-1858). Filhos: Eugénia, José, Fernando Estanislau, Isabel,
Manuel, António, Margarida
1587 -
Aquisição da propriedade provavelmente por
Diogo de Sousa. 1712 - A capela do Bom Jesus
(integrada na propriedade, pertença de
D.
Tomé de Sousa, conde de Redondo) é
alvo de uma romaria muito concorrida. Cerca
de 1720/ 1730 - Campanha de enriquecimento
artístico da capela, designadamente através
da aplicação de painéis de azulejos
historiados tendo por temática a Paixão de
Cristo, atribuídos a Policarpa de Oliveira
Bernardes. Séc. XIX, primeira metade - A
Quinta, propriedade dos condes de Redondo,
conhece a significativa animação, tendo na
capela vários concertos de música sacra e
revelando-se o décimo quarto conde de
Redondo e
segundo marquês de Borba, D. Fernando Maria
de Sousa Coutinho Castelo Branco e Meneses
(1776-1834), bem como seu filho, o décimo
quinto conde e terceiro marquês (D. José)
Luís de Sousa Coutinho Castelo
Branco
e Meneses, 1797-1863), verdadeiros mecenas
pelo que na Quinta são recebidos numerosos
artistas, designadamente pintores (Pedro
Alexandrino, Francisco Vieira Lusitano,
Domingos António Sequeira), compositores
(Marcos Portugal, Leal Moreira) o organista
frei José Marques, o cantor José Marie
Sabater, etc. 1888 – O primeiro jogo de
futebol realizado em Portugal tem lugar no
pátio da Quinta entre os filhos do Conde
Redondo e jovens da família Pinto Basto (proprietários
da vizinha Quinta da Fronteireira).
|
|
|
|
HISTOIRE DU PORTUGAL
1 |
Antonio Vicente de Souza meu
tri_avo materno
|
|
|
1860 |
|
|
|
|
|
|
1 |
Maria Rita
Conceiçao |
|
|
1860 |
|
|
|
|
|
|
|
1B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
3B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
4B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
6B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
7B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
8B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
9B |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
10B |
Amasilis |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11B |
Antonio Octavio de Souza
(Zequinha Anselmo) meu bisavo materno |
|
02/11/1889 |
02/05/1985 |
|
|
|
|
|
|
11BAprimeira |
Laura Marques
de Souza Souza de Oliveira minha
bisavo materna filha do Capitao Manoel
Marques de Souza
faleceu très anos depois
do nascimento da filha Evangelina, em Sao Joao da Boa Vista
minha
avo.
12BA2C |
|
1889 |
1920 |
|
|
|
|
|

|
|
11BA1Cfilho |
José
Octavio de Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BA1C |
Maria
de Lurdes Peixoto de Souza |
|
|
Raul
Peixoto |
Adelaide Tiberio
Peixoto |
|
|
|
|
|
11BAC1 |
Hamilton Octavio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC1a |
Ana
Marcia Mancini |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC1b |
Maria
de Fatima Nassif |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC1b1 |
Gustavo Nassif de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC1b2 |
Julia Nassif de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC1b3 |
Fabio Nassif de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC1b4 |
Renato Nassif de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC2 |
Lucas
Octavio de Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC2 |
Sandra Mara
Syrto |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC21 |
Thiago Syrto Octavio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC22 |
Theo Syrto Octavio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC23 |
Lucas Syrto Octavio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC3 |
Laura
Regina de Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC3 |
Armando Forti |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC31 |
Gabriel de Souza
Forti |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC32 |
Beatriz de Souza
Forti |
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC4 |
Maria
José de Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC4 |
Palmyro FERRANTI |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC41 |
Frederico de Souza
Ferranti |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC42 |
Cassia de Souza
Ferranti |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC43 |
Larissa de Souza
Ferranti |
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC5 |
José
Octavio de SouzaFilho |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC5a |
Renata Lima |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC5a1 |
Caio Lima e
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC5b |
11BC5b |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC5b1 |
Victor Cassini de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
11BAC6 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
12BA2Cfilha |
Evangelina Marques de Souza
Souza
1917_2007minha avo |
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
12BA2C |
Rubens Cezar Tellechea Clausell
1917 meu avo |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
12BAC1 |
Tania
de Souza Clausell
minha mae |
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
12BAC1 |
Tade Wanclik
meu pae |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
12BC11 |
Bertrand Clausell
de Souza
Wanclik |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
12BC12 |
Isabelle Clausell
de Souza
Wanclik |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
12BC13 |
Annelaure Clausell
de Souza
Wanclik |
|
|
|
|
|
|
|
|
12BAC2 |
Cintia de Souza
Clausell |
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
11BBsecunda |
Maria
das Dores Pinto de Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB1C |
Wilson de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB2C |
Walter Antonio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB3C |
Waldivia de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB4C |
Wilma de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB5C |
Wagner Antonio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB6C |
Antonio Octavio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB7C |
Wladimir Octavio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB8C |
Walkirio Antonio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB9C |
Vera Lucia de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB10C |
Varner Antonio de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BB11C |
Valu de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
11BCterceira |
Aurora Alves de
Souza |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
http://isabelle.wanclik.free.fr/souza_familia.htm |
|
|
|
|
|
|
|
|
http://annelaure.wanclik.free.fr/eigas_gomes_de_souza.htm
http://annelaure.wanclik.free.fr/egas_gomes_conde_de_souza.htm
de_souza_0375_1080_today
name choosen after a battle won in BEJA against the King
of Tunis, and before the taking of power of AFONSO HENRIQUES 1
desousa
desouza
Os_Souzas
Flavio Egica
La antigua historiografía atribuyó a Favila el
Ducado de Cantabria basándose únicamente en cronicones
castellanos, más de medio milenio posteriores a aquella época y
contradictorios en muchos aspectos con las crónicas asturianas
del siglo IX. Esta falta de justificación metodológica es puesta
de relieve por Barrau-Dihigo
[1]:
Pertenecía [Pelayo], si no a una familia real, sí al
menos a una familia noble y, según la versión más fiable,
había tenido por padre al duque Favila, a quien los
historiadores han consagrado, sin razón alguna, como
duque de Cantabria.
Sánchez-Albornoz admite que Pelayo era hijo de un duque, pero
señala, ante la falta de información de la crónica Albeldense
que ignoramos de dónde era duque Favila
[2]:
Más modernamente
[3]
[4]
[5]
cobra fuerza la hipótesis de que Favila era, en realidad, duque
de la Asturiensis, provincia mencionada en documentos del siglo
VII como el Ordo querimonie o el
Ravenate.
De esta forma se da una explicación completamente
satisfactoria a la presencia de Pelayo entre los astures, entre
los que estarían los clientes de su padre, que le darían
protección durante el exilio de la corte de
Witiza, exilio del que da noticia la Crónica Albeldense.
También se comprende mejor, desde esta óptica, la tenencia de
propiedades de Pelayo en Asturias, como consigna el testamento
de
Alfonso III de Asturias, permitiendo este nuevo enfoque una
lectura integradora de las fuentes cristianas y musulmanas de
los inicios de la reconquista.
O_Basto
Bastos Tellechea
-
Fávila Balthes
Egas_Gomes_conde_de_Souza (o primeiro a usar o nome para sua descendencia apos a vitoria de Beja)
|
XXIII.1
ANTÓNIO de Sousa
syn Francisca (II) gubernatora Brazylii (ok. 1570-1631). Żona
Maria de Menezes (ok. 1570-?). Dzieci: Francisco (III) , Joao, António,
Catarina, Leonor, Joana, Catarina, Elena Luisa, Pedro (b). |
Favila
Favila es el nombre de dos personajes vinculados con el
Reino de Asturias:
- El
duque Favila, que según la Crónica Albeldense así como
según el relato anónimo musulmán Fath Al-Ándalus, del siglo
IX, era padre del
Don Pelayo, el primer rey de Asturias.
Historiografía sobre Favila
[editar]
La antigua historiografía atribuyó a Favila el
Ducado de Cantabria basándose únicamente en cronicones
castellanos, más de medio milenio posteriores a aquella época y
contradictorios en muchos aspectos con las crónicas asturianas
del siglo IX. Esta falta de justificación metodológica es puesta
de relieve por Barrau-Dihigo
[1]:
Pertenecía [Pelayo], si no a una familia real, sí al
menos a una familia noble y, según la versión más fiable,
había tenido por padre al duque Favila, a quien los
historiadores han consagrado, sin razón alguna, como
duque de Cantabria.
Sánchez-Albornoz admite que Pelayo era hijo de un duque, pero
señala, ante la falta de información de la crónica Albeldense
que ignoramos de dónde era duque Favila
[2]:
Más modernamente
[3]
[4]
[5]
cobra fuerza la hipótesis de que Favila era, en realidad, duque
de la Asturiensis, provincia mencionada en documentos del siglo
VII como el Ordo querimonie o el Ravenate.
De esta forma se da una explicación completamente
satisfactoria a la presencia de Pelayo entre los astures, entre
los que estarían los clientes de su padre, que le darían
protección durante el exilio de la corte de
Witiza, exilio del que da noticia la Crónica Albeldense.
También se comprende mejor, desde esta óptica, la tenencia de
propiedades de Pelayo en Asturias, como consigna el testamento
de
Alfonso III de Asturias, permitiendo este nuevo enfoque una
lectura integradora de las fuentes cristianas y musulmanas de
los inicios de la reconquista.
Pelayo (in
Spanish),
Pelayu (in
Asturian),
Pelágio (in
Portuguese), or
Pelagius (in
Latin) (
690–
737)
was the founder of the
Kingdom of Asturias, ruling from
718
until his death. He is credited with beginning the
Reconquista, the
Christian reconquest of the
Iberian peninsula (modern
Portugal and
Spain)
from the
Moors.
Monument in memory of Pelayo in Covadonga
Pelayo was a nobleman of high birth in the
Visigothic kingdom that held power in
Hispania from the early fifth century until its defeat by
the
Moors at the
Battle of Guadalete in
711.
He escaped capture at the
Guadalete River, where he may have been one of the
bodyguards of
Roderic, the Visigothic king. Pelayo returned to his native
Asturias (in the northern part of modern day
Spain)
and became the leader of a rebellion against
Munuza, the Moorish governor of the area.
He was captured in
717
and imprisoned by the
Moors
but soon escaped and returned to
Asturias, where he defeated
Munuza and established in
718
the Kingdom of
Asturias, with its capital at
Cangas de Onis. In accordance with
Visigothic custom, he was elected as his nation's first king
by a vote of his countrymen.
In the following few years, Pelayo's kingdom was more
illusory than actual, as he was facing forces much stronger than
his own. It wasn't until
722
that his kingdom was secured, when he defeated a powerful
Moorish force (which included horsemen with heavy armour),
sent to conquer
Asturias once and for all, at the
Battle of Covadonga. This was a victory of superior tactics
over superior numbers and combat equipment -- Moorish chronicles
of the event describe Pelayo and his small force as "thirty wild
donkeys"
[1]. Regarded as the first
Christian victory of the
Reconquista, Pelayo's success established the
independence of his kingdom and greatly improved the morale of
the people of
Asturias and the surrounding territories, enabling Pelayo to
recruit many more soldiers. With increased military strength,
Pelayo pushed the
Moors
Southwards, tripling the extent of his kingdom. In light of
these victories, Pelayo is today viewed as a hero in
Asturias and
Spain,
and to a lesser degree in
Portugal.
Pelayo died in
737.
His son
Favila succeeded him as king but did not enjoy the throne
for long: legends claim that he was killed by a bear.
Later kings of
Asturias,
León,
Castile,
Portugal and
Spain
all traced their lineage back to him. However, attempts to link
him to the royal house of the
Visigoths (as the grandson of the Visigothic King
Chindasuinth,
563–653)
are disputed.
King
Juan Carlos I
of Spain is a direct descendant of Pelayo.
Bermudo I of Asturias
From Wikipedia, the free
encyclopedia
Bermudo I (also Vermudo or
Veremund) was the
king of Asturias from
788 or
789 to
791. His
nickname, the Deacon, was supposedly
given because of his having been a
deacon before becoming king. He was a son of
Fruela, brother of King
Alfonso I, and brother of King
Aurelius.
The rest of his reign saw
Moorish raids into
Álava and
Galicia. He was defeated badly at
Bierzo and abdicated the throne in 791,
returning to his frock. Nevertheless, he was
considered a generous and illustrious man in his
time.
Vermudo
I
Nacionalidad:
Asturias
Rey 788 - 791
El fallecimiento de
Mauregato provocó al elección de
Vermudo I como rey. El nuevo monarca era
diácono y hermano de
Aurelio, sobrino por tanto de
Alfonso I. La paz vivida durante
algunos años respecto al
reino andalusí cambiará con el
ascenso al emirato de
Hisam I. Dos expediciones serán
enviadas hacia el reino asturiano,
atacando las zonas de Alava y Galicia.
Con el consiguiente botín capturado, el
ejército cordobés se retiró, momento que
fue aprovechado por Vermudo para atacar.
Sin embargo, los cordobeses reaccionaron
triunfalmente y derrotaron a los
asturianos en el Bierzo. Ante esta
derrota, Vermudo abdicó y se retiró a un
convento.
Alfonso II se hacía de nuevo con el
trono.
Vermudo II "el Gotoso" of Leon King of Leon
(953-999) [
Pedigree]
Son of
Ordono III of Leon King of Leon (926-955) and
Aragonta Pelaez
b. ABT 953
d. Sep 999, Villabueno del Bierzo, Spain
Married first
Elvira Garcia (970-1017)
Children:
-
Alfonso_V of Leon King of Leon (994-1028) m(1)
Elvira Melendez of Gallicia (996-1022)
Married third
unknown
Children:
-
Ordonio Count of Leon (-997) m.
Frunilda Pelays
References: [ES],[RFC],[PlantagenetA],[AR7]
Vladislav II King of Poland (1041-) [Pedigree]
b. ABT 1041
Married
Sophia (Agnes)
of Austria Princess of Germany (1043-)
Children:
-
Richilde (Rixa) of Poland Princess of Poland (1130-1185) m(1)
Alfonso VII de León-Castile King of Castile and Leon (1105-1157)
References: [GENSERV],[Paget1],[ES],[MannEd],[AR7],[Weis1]
Wilfrid I de Besalu Count (-897) [Pedigree]
Son of
Sunifred I de Urgel and
Ermesende
d. 21 Aug 897
Children:
-
Wilfred II Borrel de Barcelona Count (-911) m.
Gersende de Toulouse
-
Gunhilde de Urgel (900-) m.
Raimond II de Toulouse Count (895-)
-
Miron II de Besalu Count (-927) m.
Ava de Ribagorza
-
Sunyer de Besalu m.
Richilde of Rouergue
References: [MannEd]
Afonso I of Portugal
From Wikipedia, the free encyclopedia
Afonso I |
King of Portugal |
 |
17th century
painting of Afonso Henriques. |
Reign |
April 24,
1112 (succeeds his father)
June 24,
1128 (defeats his mother)
July 26,
1139 (proclaims himself king)
October 5,
1143 (recognized by
León)
—
6 December
1185 |
Coronation |
July 26, 1139 |
Full name |
Afonso Henriques of Burgundy |
Titles |
Count of Portugal, Dux of Portugal,
Prince of Portugal |
Born |
July 25, 1109 |
|
Castle of Guimarães,
Guimarães,
County of Portugal,
Kingdom of León |
Died |
December 6, 1185 |
|
Coimbra,
Kingdom of Portugal |
Buried |
Santa Cruz Monastery,
Coimbra,
District of Coimbra,
Portugal |
Predecessor |
Henry of Burgundy, Count of Portugal (de
jure)
Teresa of León, Countess of Portugal (de
facto) |
Heirs
sister
son
sister
daughter
son |
Urraca Henriques (1139–1147)
Infante Henrique (1147)
Urraca Henriques (1147–1148)
Infanta Mafalda (1148–1154)
Infante Sancho (future Sancho I)
(1154–1185) |
Successor |
Sancho I of Portugal |
Consort |
Maud of Savoy |
Consort |
Queen |
Issue |
Infante Henrique (1147)
Infanta Mafalda (1148–c.
1160)
Infanta Urraca, Queen of León (c.
1151–1188)
Infante Sancho (future Sancho I)
(1154–1212)
Infanta Teresa, Countess of Flanders (1157–1218)
Infante João (1160)
Infanta Sancha (1160) |
Royal House |
Capetian
House of Burgundy |
Dynasty |
Affonsine Dynasty |
Father |
Henry of Burgundy, Count of Portugal |
Mother |
Teresa of León, Countess of Portugal |
Afonso I, King of Portugal (English
Alphonzo or Alphonse), more commonly known as
Afonso Henriques (pron.
IPA /ɐ'fõsu
ẽ'ʁikɨʃ/), or also Affonso (Archaic Portuguese),
Alfonso or Alphonso (Portuguese-Galician)
or Alphonsus (Latin
version), (Viseu,
1109,
traditionally
July 25 –
Coimbra,
1185
December 6), also known as the Conqueror (Port.
o Conquistador), was the first
King of Portugal, declaring his independence from
León.
Afonso I was the son of
Henry of Burgundy, Count of Portugal and
Teresa of León, the illegitimate daughter of King
Alfonso VI of Castile and León. He was proclaimed King on
July 26,
1139,
immediately after the
Battle of Ourique, and died on
December 6,
1185
in
Coimbra.
At the end of the
11th century, the
Iberian Peninsula
political agenda was mostly concerned with the
Reconquista, the driving out of the
Muslim successor-states to the
Caliphate of Cordoba after its collapse. With European
military
aristocracies focused on the
Crusades, Alfonso VI called for the help of the
French
nobility to deal with the
Moors.
In exchange, he was to give the hands of his daughters in
wedlock to the leaders of the expedition and bestow royal
privileges to the others. Thus, the royal heiress
Urraca of Castile wedded
Raymond of Burgundy, younger son of the
Count of Burgundy, and her half-sister, princess
Teresa of León, wedded his cousin, another French crusader,
Henry of Burgundy, younger brother of the
Duke of Burgundy, whose mother was daughter of the
Count of Barcelona. Henry was made Count of Portugal, a
burdensome
earldom south of
Galicia, where Moorish incursions and attacks were to be
expected. With his wife Teresa as co-ruler of Portugal, Henry
withstood the ordeal and held the lands for his father-in-law.
From this wedlock several sons were born, but only one,
Afonso Henriques (meaning "Afonso son of Henry") thrived.
The boy, probably born around 1109, followed his father as
Count of Portugal in
1112,
under the tutelage of his mother. The relations between Teresa
and her son Afonso proved difficult. Only eleven years old,
Afonso already had his own political ideas, greatly different
from his mother's. In
1120,
the young
prince took the side of the
archbishop of
Braga,
a political foe of Teresa, and both were exiled by her orders.
Afonso spent the next years away from his own
county, under the watch of the bishop. In
1122
Afonso became fourteen, the adult age in the
12th century. He made himself a
knight on his own account in the
Cathedral of
Zamora, raised an
army,
and proceeded to take control of his lands. Near
Guimarães, at the
Battle of São Mamede (1128)
he overcame the troops under his mother's lover and ally Count
Fernando Peres de Trava of
Galicia, making her his
prisoner and exiling her forever to a
monastery in
León. Thus the possibility of incorporating Portugal into a
Kingdom of Galicia was eliminated and Afonso become sole ruler (Duke
of Portugal) after demands for independence from the
county's people, church and nobles. He also vanquished
Alfonso VII of Castile and León, another of his mother's
allies, and thus freed the county from political dependence on
the crown of
León and
Castile. On
April 6,
1129,
Afonso Henriques dictated the writ in which he proclaimed
himself Prince of Portugal.
Afonso then turned his arms against the persistent problem of
the
Moors in the south. His campaigns were successful and, on
July 26,
1139,
he obtained an overwhelming victory in the
Battle of Ourique, and straight after was unanimously
proclaimed King of Portugal by his
soldiers. This meant that Portugal was no longer a vassal
county of León-Castile, but an independent kingdom in its own
right. That he then convened the first assembly of the
estates-general at
Lamego (wherein he would have been given the
crown from the Archbishop of
Braga,
to confirm the independence) is likely to be a 17th century
embellishment of Portuguese history.
Independence, however, was not a thing a land could choose on
its own. Portugal still had to be acknowledged by the
neighbouring lands and, most importantly, by the
Roman Catholic Church and the
Pope.
Afonso wed
Mafalda of Savoy, daughter of Count
Amadeo III of Savoy, and sent
Ambassadors to
Rome
to negotiate with the
Pope.
In Portugal, he built several monasteries and
convents and bestowed important privileges to
religious orders. In
1143,
he wrote to
Pope Innocent II to declare himself and the kingdom servants
of the Church, swearing to pursue driving the Moors out of the
Iberian peninsula. Bypassing any king of Castile or León,
Afonso declared himself the direct
liegeman of the
Papacy. Thus, Afonso continued to distinguish himself by his
exploits against the Moors, from whom he wrested
Santarém and
Lisbon in
1147
(see
Siege of Lisbon). He also conquered an important part of the
land south of the
Tagus
River, although this was lost again to the Moors in the
following years.
Meanwhile, King Alfonso VII of Castile (Afonso's cousin)
regarded the independent ruler of Portugal as nothing but a
rebel. Conflict between the two was constant and bitter in the
following years. Afonso became involved in a
war,
taking the side of the
Aragonese king, an enemy of Castile. To ensure the alliance,
his son
Sancho was engaged to
Dulce Berenguer, sister of the
Count of Barcelona, and princess of Aragon. Finally, in
1143,
the
Treaty of Zamora established peace between the cousins and
the recognition by the Kingdom of Castile and León that Portugal
was an independent kingdom.
In
1169, Afonso was disabled in an engagement near
Badajoz by a fall from his
horse,
and made prisoner by the soldiers of the king of León. Portugal
was obliged to surrender as his
ransom almost all the conquests Afonso had made in Galicia
in the previous years.
In
1179 the privileges and favours given to the Roman Catholic
Church were compensated. In the
papal bull
Manifestis Probatum,
Pope Alexander III acknowledged Afonso as King and Portugal
as an independent land with the right to conquer lands from the
Moors. With this papal blessing, Portugal was at last secured as
a country and safe from any Castilian attempts at annexation.
In
1184, in spite of his great age, he still had sufficient
energy to relieve his son Sancho, who was besieged in
Santarém by the Moors. He died shortly after, on
December 6,
1185.
The Portuguese revere him as a hero, both on account of his
personal character and as the founder of their
nation. There are stories that it would take 10 men to carry
his sword, and that Afonso would want to engage other monarchs
in personal combat, but no one would dare accept his challenge.
[edit]
Scientific research
In July 2006, the tomb of the King (which is located in the
Santa Cruz Monastery in
Coimbra) was opened for scientific purposes by researchers
from the
University of Coimbra (Portugal), and the
University of Granada (Spain). The opening of the tomb
provoked considerable concern among some sectors of Portuguese
society and
IPPAR-
Instituto Português do Património Arquitectónico
(Portuguese State Agency for Architectural Patrimony). The
government halted the opening requesting more protocols from the
scientific team because of the importance of the king in the
nation's formation.[1][2]
[edit]
Ancestors
[edit]
Descendants
Afonso married in 1146 Mafalda or
Maud of Savoy (1125-1158),
daughter of Amadeo III, Count of Savoy, and
Mafalda of Albon.
Wikimedia Commons has media related to:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XVIII.2 RUI
de Sousa syn
Martima Afonso (1422/23-2.05.1498). Senhor de Beringel e Sagres.
Ambasador w Kastylii (1474) i Anglii. 1 żona (4.05.1456) Isabel de
Siqueira (ok. 1425-1460), 2 żona (ok. 1462) Branca de Vilhena de Melo
(ok. 1430-?). Dzieci: Joao, Martinho, Diogo, Henrique, Filipa, Pedro,
Manuel, António, Maria, Beatriz, Margarida.
TORDESILHAS |
|
XIX.1 JOAO de Sousa
syn Rui senhora de Beringel (1457?-1513). Senhor de Sagres e
Niza. Żona Margarida Fogaça.
XIX.2 MARTINHO de Tavora syn Rui
senhora de Beringel. Senhor de Sagres e Niza
(Por. gałąź
Martinha pana de Sagres).
XIX.3 DIOGO de Sousa syn Rui senhora
de Beringel (ok. 1459-?). Alcaide-mór de Tomar. Żona Isabel de Lima
Sotomaior de Brito (ok. 1460-?). Dzieci: Leonardo, Catarina. |
|
|
XX.1 LEONARDO de Sousa
syn Diogo de Sousa (ok. 1490-po 5.12.1578). Wielki Kapitan armady
w Indiach. Żona Inęs de Lafeta. Dzieci: Diogo (II), Joao, Rodrigo,
Leonardo (II), Joana.
|
|
|
|
XXI.1 DIOGO (II) de Sousa
syn Leonarda de Sousa. Zak.
XXI.2 JOAO de Sousa syn Leonarda de
Sousa (ok. 1530-?). Alcaide-mór de Tomar. Żona Ana de Mendoça da
Silveira. Dzieci: Leonardo (III), Joao (II), Maria. |
|
|
|
|
XXII.1 LEONARDO (III) de Sousa
syn Joao de Sousa (zm. mł.).
XXII.2 JOAO (II) de Sousa syn Joao
de Sousa (ok. 1570-1664). Alcaide-mór de Tomar, Przewodniczący Senatu
portugalskiego. 1 żona Joana da Silva de Menezes (ok. 1590-?), 2 żona
Arcângela Maria de Vilhenada Cunha (ok. 1580-?). Dzieci: Manuel, Elvira
Maria. |
|
|
|
|
|
XXIII.1 MANUEL de Sousa
syn Joao (II) de Sousa (1625-1697). Żona Isabel da Silva da
Cunha.
XXIII.2 ELVIRA MARIA de Sousa córka
Joao (II) de Sousa (1627-1718). Mąż Nuno da Cunha de Ataide hr. de
Pontevel (zm. 1698). |
|
|
|
|
XXII.3 MARIA de Sousa
córka Joao de Sousa. |
|
|
|
XXI.3 RODRIGO de Sousa
syn Leonarda de Sousa (zm. po 1564). 1 żona Maria de Miranda
Pereira, 2 żona Joana de Vasconcelos (zm. po 1564). Dzieci: Luis,
Francisca. |
|
|
|
|
XXII.1 LUIS de Sousa
syn Rodrigo de Sousa (zm. 1521). Zginął walczšc z Turkami. Żona
Antónia da Cosata (zm. w niewoli tureckiej).
XXII.2 FRANCISCA de Sousa córka
Rodrigo de Sousa. Mąż Gil Eannes da Costa. |
|
|
|
XXI.4 LEONARDO (II) de Sousa
syn Leonarda de Sousa. Zak.
XXI.5 JOANA de Sousa córka Leonarda
de Sousa (ok. 1510-?). 1 mąż Jerónimo de Castro senhor de Paul de
Boquilobo (ok. 1520-?), 2 mąż Luis de Sousa (Chicorro) senhor de
Beringel. |
|
|
XX.2 CATARINA de Sousa
córka Diogo de Sousa (ok. 1510-?). Mąż Pedro de Alcaçova Carneiro
pierwszy hr. de Idanha-a-Nova (ok. 1510-1593). |
|
XIX.4 HENRIQUE Pereira de
Sousa syn Rui senhora de Beringel (ok. 1460-?). Drugi
senhor de Beringel. Żona Leonor Leme do Mina (ok. 1460-?). Dzieci:
Diogo, Guiomar, Joana. |
|
|
XX.1 DIOGO Pereira de Sousa
syn Henrique drugiego senhora de Beringel. Dzieci: António
(b), Pedro (b), NN syn (b). |
|
|
|
XXI.1
ANTÓNIO de Sousa naturalny syn Diogo Pereira de Sousa (zm. w Indiach). Żona NN.
Dzieci: Joao.
|
|
|
|
|
XXII.1 JOAO de Sousa
syn Antónia. Żona Maria de Menezes. Dzieci: Diogo (II), Luis,
Ana. |
|
|
|
|
|
XXIII.1 DIOGO (II) de Sousa
syn Joao. 1 żona Isabel de Sampaio, 2 żona Mariana de Sousa.
Dzieci: Luis.
|
|
|
|
|
|
|
XXIV.1 LUIS de Sousa
syn Diogo (II). Żona Cecilia de Melo. |
|
|
|
|
|
XXIII.2 LUIS de Sousa
syn Joao (zm. w Indiach). 1 żona Catarina de Ataide, 2 żona
Isabel Pedrozo de Anhaya. Dzieci: António (II), Diogo, Maria. |
|
|
|
|
|
|
XXIV.1
ANTÓNIO (II) de Sousa
syn Luisa (zm. w Indiach). Żona Maria de Melo de Sampaio.
Dzieci: Joao, Luis, Maria, Antónia. |
|
|
|
|
|
|
|
XXV.1 JOAO de Sousa
syn Antónia (II).
XXV.2 LUIS de Sousa syn Antónia
(II).
XXV.3 MARIA de Sousa córka Antónia
(II).
XXV.4 ANTÓNIA de Sousa córka Antónia
(II). |
|
|
|
|
|
|
XXIV.2 DIOGO de Sousa
syn Luisa.
XXIV.3 MARIA de Sousa córka Luisa.
Mąż Luis Henriques. |
|
|
|
|
|
XXIII.3 ANA de Sousa
córka Joao. 1 mąż Luis de Melo de Sampaio, 2 mąż Joao Rodrigues
de Sa. |
|
|
|
XXI.2 PEDRO de Sousa
naturalny syn Diogo Pereira de Sousa.
XXI.3 NN de Sousa naturalny syn
Diogo Pereira de Sousa (zm. w Indiach). |
|
|
XX.2 GUIOMAR Pereira
córka Henrique drugiego senhora de Beringel. Mąż Garcia de
Menezes.
XX.3 JOANA Pereira córka Henrique
drugiego senhora de Beringel (ok. 1480-?). Mąż Pedro Lopes de Sampaio
(ok. 1450-?). |
|
XIX.5 FILIPA de Sousa
córka Rui senhora de Beringel (ok. 1460-?). Mąż António de Ocem
de Almeida (ok. 1460-?).
XIX.6 PEDRO de Sousa syn Rui senhora
de Beringel. Pierwszy hr. de Prado
(Por. gałąź
Pedra hrabiego de Prado).
XIX.7 MANUEL de Sousa syn Rui
senhora de Beringel (ok. 1470-?). Abp. Bragi. Prymas
Portugalii i Hiszpanii.
XIX.8 ANTÓNIO de Sousa
syn Rui
senhora de Beringel (zm. mł.).
XIX.9 MARIA de Vilhena córka Rui
senhora de Beringel (ok. 1470-?). Mąż Fernando de Castro "el Magro" (ok.
1445-?).
XIX.10 BEATRIZ de Vilhena córka Rui
senhora de Beringel (ok. 1430-?). Mąż Pedro da Cunha Coutinho senhor de
Basto e Montelongo (ok. 1440-?).
XIX.11 MARGARIDA de Vilhena córka
Rui senhora de Beringel. Zak. |

http://www.marek.and.pl/genea/530sousa_4.html
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XIX.6 PEDRO de Sousa
syn
Rui
senhora de Beringel (1468-po 1563). Pierwszy hr. de Prado. 1
żona Mécia Henriques de Silveira (1465-?), 2 żona Margarida de Brito
(ok. 1470-?), 3 żona Joana de Melo de Aguiar (ok. 1475-?). Dzieci:
Francisco. |
|
XX.1 FRANCISCO de Sousa
syn Pedro (ok. 1490-1556/63). Senhor de Beringel. Żona
Maria de Noronha Lobo (ok. 1495-?). Dzieci: Pedro (II), Diogo, Joana,
Branca, Mécia, Antónia, NN córka. |
|
|
XXI.1 PEDRO (II) de Sousa
syn Francisca senhora de Beringel (ok. 1515-?). Trzeci senhor
de Beringel, de Prado. Żona Violante Henriques (Ferreira de
Andrade). (ok. 1520-?). Dzieci: Rodrigo, Luis, Francisco (II), Joao,
Manuel, Mécia, Branca, Sebastiana, Margarida, Guiomar. |
|
|
|
XXII.1 RODRIGO de Sousa
syn Pedro (II) trzeciego senhora de Beringel (zm. za życia ojca).
XXII.2 LUIS de Sousa syn Pedro (II)
trzeciego senhora de Beringel (ok. 1550-1577). Czwarty senhor de
Beringel, de Sagres. 1 żona Isabel da Silva, 2 żona Joana de Sousa.
Dzieci: Pedro, Antónia, Luis. |
|
|
|
|
XXIII.1 PEDRO de Sousa
syn Luisa czwartego senhora de Beringel (zm. po 03.1579).
XXIII.2 ANTÓNIA de Sousa córka Luisa
czwartego senhora de Beringel (ok. 1580-?). Mąż Luis de Melo (ok.
1550-?).
XXIII.3 LUIS de Sousa syn Luisa
czwartego senhora de Beringel (ok. 1580-1643). Piąty senhor de
Beringel, drugi hr. de Prado. Wicekról Brazylii. Żona Mariana
de Guzman y Bracemonte. |
|
|
|
XXII.3 FRANCISCO (II) de Sousa
syn Pedro (II) trzeciego senhora de Beringel (ok. 1540-1608).
Gubernator Brazylii. 1 żona Joana de Castro (ok. 1540-?), 2 żona
Violante Henriques (Furtado de Mendoça) ok. 1570-?). Dzieci: António,
Francisco, Joao, Angela, Diogo, Luis, Margarida, Mécia, Luis (b). |
|
|
|
|
XXIII.1
ANTÓNIO de Sousa
syn Francisca (II) gubernatora Brazylii (ok. 1570-1631). Żona
Maria de Menezes (ok. 1570-?). Dzieci: Francisco (III) , Joao, António,
Catarina, Leonor, Joana, Catarina, Elena Luisa, Pedro (b). |
|
|
|
|
|
XXIV.1 FRANCISCO (III) de
Sousa syn Antónia de Sousa (ok. 1610-23.06.1674). Pierwszy
markiz das Minas, trzeci hr. de Prado. 1 żona (1.08.1638) Maria
Manoel de Vilhena Mascarenhas (ok. 1620-1639), 2 żona (1641) Eufrasia
Filipa de Lima de Noronha Mascarenhas (zm. 1656). Dzieci: António (II),
Fernando, Joao, Pedro, Luis, Maria Margarida, Luisa, Eufrasia Filipa,
Maria Lourença, Catarina, Inęs, Placido (b).
|
|
|
|
|
|
|
XXV.1 ANTÓNIO (II) Luis de
Sousa syn Francisco (III) pierwszego markiza das Minas
(6.04.1644-25.12.1721). Drugi markiz das Minas, czwarty hr. de
Prado. Gubernator Brazylii.Żona (1664) Maria Madalena de Noronha Manoel
de Lima (ok. 1640-1707). Dzieci: Francisco, Joao, José, Catarina, Luis
António (b).
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.1 FRANCISCO de Sousa
syn Antónia (II) drugiego markiza das Minas (1665-1687). Piąty
hr. de Prado.
XXVI.2 JOAO de Sousa syn Antónia
(II) drugiego markiza das Minas (29.12.1666-17.09.1722). Trzeci
markiz das Minas, szósty hr. de Prado. Żona (12.1688) Françoise
Madeleine de Neufville (ok. 1670-1730). Dzieci: António Caetano, Maria
Teresa, António (b), Manuel (b).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 ANTÓNIO CAETANO Luis de
Sousa syn Joao trzeciego markiza das Minas (9.07.1690-1723).
Czwarty markiz das Minas, siódmy hr. de Prado. Żona (1712) Luisa
de Noronha (1699-po 1745). Dzieci: Joao (II). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.1 JOAO (II) de Sousa
syn Antónia Caetano (14.04.1713-1745). Piąty markiz das Minas,
ósmy hr. de Prado. 1 żona (5.07.1739) Mariana Joaquima do Pilar da
Silveira (de Tavora) (zm. 1742), 2 żona (8.06.1744) Joana de Menezes
Teles da Silveira (28.08.1723-po 1750). Dzieci: Maria Francisca. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 MARIA FRANCISCA Antónia
da Piedade de Sousa córka Joao (II) piątego markiza das Minas
(16.04.1745-22.01.1787). Dziedziczka Minas i Prado. Mšż
(1.10.1760) Laurenço José dasw Brotas de Lancastre e Noronha
(17.11.1735-1801). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.2 MARIA TERESA de
Neufville córka Joao trzeciego markiza das Minas
(2.06.1692-10.01.1747).
XXVII.3 ANTÓNIO de Sousa naturalny
syn Joao trzeciego markiza das Minas i Teresy Travassos. Ksiądz.
XXVII.4 MANUEL de Sousa naturalny
syn Joao trzeciego markiza das Minas. Ksiądz. |
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.3 JOSÉ Domingos de Sousa
syn Antónia (II) drugiego markiza das Minas
(1668-30.08.1708). Ksiądz.
XXVI.4 CATARINA de Sousa córka
Antónia (II) drugiego markiza das Minas. Zak.
XXVI.5 LUIS ANTÓNIO de Sousa
naturalny syn Antónia (II) drugiego markiza das Minas i Teresy Coloen
(1671-po 1735). Żona Barbara Mascarenhas de Queirós (Barbara Pinto
senhora de Moroleiro). Dzieci: António Luis (II), Joana Maria, Catarina,
Teresa (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 ANTÓNIO LUIS (II) de
Sousa syn Luisa Antónia (zm. mł).
XXVII.2 JOANA MARIA de Sousa córka
Luisa Antónia (1695-1725). Senhora de Moroleiro. Mąż (1721)
António José Botelho Mourao (1690-?).
XXVII.3 CATARINA de Sousa Pereira
córka Luisa Antónia. Zak.
XXVII.4 TERESA Maria Amelia de Sousa
naturalna córka Luisa Antónia i Isabel Ribeira (1705-?). Mąż
António Soeiro de Sousa Morim (1705-?). |
|
|
|
|
|
|
XXV.2 FERNANDO de Sousa
syn Francisco (III) pierwszego markiza das Minas (1645-mł.).
XXV.3 JOAO de Sousa syn Francisco
(III) pierwszego markiza das Minas (1647-1703). Gubernator Pernambuco.
Żona (1688) Maria de Nazaré de Noronha (ok. 1650-1718). Dzieci:
Francisco Xavier, Diogo, Maria, Maria, Francisco (b). |
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.1 FRANCISCO XAVIER Pedro
de Sousa syn Joao gubernatora Pernambuco (1689-po 1750). Żona
(1707) Mécia Teresa de Mendoça Manoel (1677-?). Dzieci: Maria de Nazaré
(b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 MARIA de NAZARÉ de
Sousa naturalna córka Francisca Xaviera. Mąż José António
Botelho de Vasconcelos. |
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.2 DIOGO de Sousa
syn Joao gubernatora Pernambuco (1.05.1690-po 1750). Wojskowy
gubernator Minho. Dzieci: Mécia (b), Joao (b), Francisco Xavier (b),
Maria (b), Maria Eufrasia (b).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 MÉCIA de Sousa
naturalna córka Diogo gubernatora Minho i Josefy Marii da
Conceiçao de Almeida. Zak.
XXVII.2 JOAO de Sousa naturalny syn
Diogo gubernatora Minho i Josefy Marii da Conceiçao de Almeida (ok.
1725-?). Gubernator Minho i Viana. 1 żona Ana Joaquina de Medeiros Leite
Vilaça e Araujo senhora de Santa Tecla, 2 żona (1769) Tomasia Pereira
Bacelan. Dzieci: Mécia Ludovina, Diogo (II), Francisca Rita, Maria do
Carmo, Ana Peregrina, Maria Cristina, Luis, Manuel. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.1 MÉCIA LUDOVINA de
Sousa córka Joao gubernatora Minho i Viana. Mąż Francisco de
Assis da Silva Harcourt Padilha e Seixas. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.2 DIOGO (II) de Sousa
syn Joao gubernatora Minho i Viana ( 1.05.1755-12.07.1829).
Pierwszy hr. do Rio Pardo. Gubernator (82) i wicekról (49) Indii
(1816-21). Żona Ana Candida de Sa Brandao (1670-?). diogosousa1755.jpg
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.3 FRANCISCA RITA do
Coraçao de Jesus de Sousa córka Joao gubernatora Minho i
Viana. Zak.
XXVIII.4 MARIA do CARMO de Sousa
córka Joao gubernatora Minho i Viana (zm. 1837).
XXVIII.5 ANA PEREGRINA de Sousa
córka Joao gubernatora Minho i Viana (1766-?).
XXVIII.6 MARIA CRISTINA de Sousa
córka Joao gubernatora Minho i Viana (1764-?).
XXVIII.7 LUIS de Sousa syn Joao
gubernatora Minho i Viana (8.05.1762-29.11.1837). Żona (7.10.1803) Ana
Joao Lobo da Silveira (27.12.1782-?). Dzieci: Maria de Nazaré, Maria
Augusta, Francisco, Joao, Diogo. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 MARIA de NAZARÉ de Sousa
córka Luisa de Sousa .
XXIX.2 MARIA AUGUSTA de Sousa córka
Luisa de Sousa (18.11.1805-?). Mąż Alexandre José Botelho de Vasconcelos
de Melo e Matos de Noronha.
XXIX.3 FRANCISCO de Sousa syn Luisa
de Sousa (25.11.1806-18.08.1890). Żona (13.07.1838) Maria do Carmo
Portugal e Castro (28.04.1821-?). Dzieci: Luis Xavier, Maria José, José
Bernardino, Diogo.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 LUIS XAVIER Martim
Afonso de Sousa Teles de Menezes Tavora de Lima Lorena Lobo da
Silveira syn Francisca (19.08.1839-18.03.1880). Drugi hr.
do Rio Pardo. Żona (5.09.1859) Maria José da Silva Ferrao de
Castelo-Branco (19.05.1843-?). Dzieci: Francisco, Joao Xavier. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 FRANCISCO de Sousa Teles
de Menezes Tavora Lima Lorena Lobo da Silveira syn Luisa
Xaviera (3.09.1860-25.09.1930). Trzeci hr. do Rio Pardo.
XXXI.2 JOAO XAVIER de Sousa syn
Luisa Xaviera (15.12.1861-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.2 MARIA JOSÉ Xavier
de Sousa córka Francisca (1.04.1841-6.11.1921). Mąż José
Maria da Silva Telo Côrte-Real e Noronha pišty markiz de Vagos
(7.08.1838-?).
XXX.3 JOSÉ BERNARDINO de Sousa syn
Francisca (19.07.1846-5.06.1888). Żona (22.05.1822) Maria Carlota James
de Oliveira (18.02.1842-?). Dzieci: Maria do Carmo, Maria das Dores,
Rodrigo. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 MARIA do CARMO de Sousa
córka José Bernardina.
XXXI.2 MARIA das DORES de Sousa
córka José Bernardina.
XXXI.3 RODRIGO de Sousa syn José
Bernardina (11.12.1878-?). Czwarty hr. do Rio Pardo. 1 żona
(6.06.1910) Maria Isabel do Couto Barcelos Brandao (14.10.1884-?), 2
żona (24.04.1929) Augusta Ribeirete (19.12.1897). Dzieci: José Manuel.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.4 JOSÉ MANUEL
Bernardino de Sousa syn Rodrigo czwartego hr. do Rio
Pardo (25.01.1933-?).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.4 DIOGO de Sousa
syn Francisca (22.10.1847-10.01.1888). Żona (27.04.1879) Mary
Sneyd (8.10.1853-?).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.4 JOAO de Sousa
syn Luisa de Sousa.
XXIX.5 DIOGO de Sousa syn Luisa de
Sousa (28.03.1813-8.04.1884). Żona (25.11.1840) Maria Benedita de Salema
Barreto (ok. 1815-?). Dzieci: Francisco, Luis, Maria Amalia, Ana, Maria
de Nazaré (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 FRANCISCO de Sousa
Barreto Salema e Vasconcelos syn Diogo de Sousa
(29.11.1841-?). Żona Maria Eduarda da Mata e Costa.
XXX.2 LUIS de Sousa Barreto syn
Diogo de Sousa (28.12.1842-?). Żona Ana de Sousa Botelho.
XXX.3 MARIA AMALIA de Sousa Barreto Salema e
Vasconcelos córka Diogo de Sousa (18.01.1844-9.07.1906). Mąż
(6.06.1860) Simao Augusto de Vilalobos Laboreiro (8.01.1849-?).
XXX.4 ANA de Sousa Barreto córka
Diogo de Sousa (4.06.1845-21.07.1846).
XXX.5 MARIA de NAZARÉ de Sousa
naturalna córka Diogo de Sousa. Mąż NN. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.8 MANUEL de Sousa
syn Joao gubernatora Minho i Viana (1770-1820). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.3 FRANCISCO XAVIER
Pedro de Sousa naturalny syn Diogo gubernatora Minho i
Josefy Marii da Conceiçao de Almeida.
XXVII.4 MARIA de Sousa naturalna
córka Diogo gubernatora Minho i Josefy Marii da Conceiçao de Almeida.
Zak.
XXVII.5 MARIA EUFRASIA de Sousa
naturalna córka Diogo gubernatora Minho i Josefy Marii da Conceiçao de
Almeida. Mąż Luis de Magalhaes Coutinho senhor da Casa de Cidadelhe (ok.
1720-?). |
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.3 MARIA de NAZARÉ de
Sousa córka Joao gubernatora Pernambuco.
XXVI.4 MARIA de Sousa córka Joao
gubernatora Pernambuco.
XXVI.5 FRANCISCO de Sousa naturalny
syn Joao gubernatora Pernambuco (ok. 1680-?). Żona Ursula de Lacerda.
|
|
|
|
|
|
|
XXV.4 PEDRO de Sousa
syn Francisco (III) pierwszego markiza das Minas
(1649-30.05.1706). Przeor.
XXV.5 LUIS de Sousa syn Francisco
(III) pierwszego markiza das Minas.
XXV.6 MARIA MARGARIDA de Noronha
córka Francisco (III) pierwszego markiza das Minas (1643-1675). Mąż
(1664) Luis Manoel de Tavora czwarty hr. de Atalaia (28.12.1646-1706).
XXV.7 LUISA Bernarda de Menezes
córka Francisco (III) pierwszego markiza das Minas (1648-1737). Mąż Luis
Baltasar da Silveira (ok. 1640-1737).
XXV.8 EUFRASIA FILIPA de Lima córka
Francisco (III) pierwszego markiza das Minas (1651-?). Mąż Francisco
Fernando Carneiro drugi hr. de Ilha do Principe (ok. 1650-?).
XXV.9 MARIA LOURENÇA de Lima córka
Francisco (III) pierwszego markiza das Minas (1652-?). Senhora de
Paco.
XXV.10 CATARINA (Constança) de Lima
córka Francisco (III) pierwszego markiza das Minas (1654-?).
XXV.11 INĘS de Lima córka Francisco
(III) pierwszego markiza das Minas (1655-mł.).
XXV.12 PLACIDO de Sousa naturalny
syn Francisco (III) pierwszego markiza das Minas. Zak.
|
|
|
|
|
|
XXIV.2 JOAO de Sousa
syn Antónia de Sousa.
XXIV.3 ANTÓNIO de Sousa syn Antónia
de Sousa (zm. mł.).
XXIV.4 CATARINA Maria de Menezes
córka Antónia de Sousa (ok. 1610-?). Mąż Rodrigode Castro
pierwszy hr. de Mosquitela (ok. 1610-1662).
XXIV.5 LEONOR de Sousa córka Antónia
de Sousa. Mąż Pedro de Melo senhor de Ficalho.
XXIV.6 JOANA de Sousa córka Antónia
de Sousa (zm. mł.).
XXIV.7 CATARINA de Sousa córka
Antónia de Sousa (zm. mł.).
XXIV.8 ELENA LUISA de Sousa córka
Antónia de Sousa. Mąż Manuel Ferreira de Andrade.
XXIV.9 PEDRO de Sousa naturalny syn
Antónia de Sousa i Domingas Nogueira. |
|
|
|
|
XXIII.2 FRANCISCO de Sousa
syn Francisca (II) gubernatora Brazylii (zm. mł.).
XXIII.3 JOAO de Sousa syn Francisca
(II) gubernatora Brazylii. Zak.
XXIII.4 ANGELA de Sousa córka
Francisca (II) gubernatora Brazylii. Zak.
XXIII.5 DIOGO de Sousa syn Francisca
(II) gubernatora Brazylii (zm. mł.).
XXIII.6 LUIS de Sousa syn Francisca
(II) gubernatora Brazylii (zm. po 24.04.1613). Żona Catarina Barreto.
Dzieci: Francisco, Diogo, Joao. |
|
|
|
|
|
XXIV.1 FRANCISCO de Sousa
syn Luisa (zm. po 1650). Gubernator Alconchel.
XXIV.2 DIOGO de Sousa syn Luisa.
Zak.
XXIV.3 JOAO de Sousa syn Luisa. Żona
Inęs Barreto. Dzieci: Luis António (b), Francisco (b), António (b),
Margarida (b), Elena (b), Pedro (b), António (b), Luis (b), Violante
(b), Margarida (b), Angela (b). |
|
|
|
|
|
|
XXV.1 LUIS ANTÓNIO de Sousa
naturalny syn Joao de Sousa (zm. w wieku 11 lat).
XXV.2 FRANCISCO de Sousa naturalny
syn Joao de Sousa. Żona Ursula de Lacerda Cavalcanti d�Albuquerque.
Dzieci: Joao. |
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.1 JOAO de Sousa
syn Francisca. Żona Maria Bernarda de Vilhena Sotomaior. |
|
|
|
|
|
|
XXV.3 ANTÓNIO de Sousa
naturalny syn Joao de Sousa. Ksiądz.
XXV.4 MARGARIDA de Sousa naturalna
córka Joao de Sousa. Zak.
XXV.5 ELENA de Sousa naturalna córka
Joao de Sousa. Zak.
XXV.6 PEDRO de Sousa naturalny syn
Joao de Sousa.
XXV.7 ANTÓNIO de Sousa naturalny syn
Joao de Sousa (zm. mł.).
XXV.8 LUIS de Sousa naturalny syn
Joao de Sousa (zm. mł.).
XXV.9 VIOLANTE de Sousa naturalna
córka Joao de Sousa. Zak.
XXV.10 MARGARIDA de Sousa naturalna
córka Joao de Sousa. Zak.
XXV.11 ANGELA de Sousa naturalna
córka Joao de Sousa. Zak.
|
|
|
|
|
XXIII.7 MARGARIDA de Vilhena
córka Francisca (II) gubernatora Brazylii (ok. 1590-?). Mąż
Luis de Castro do Rio senhor de Barbacena (ok. 1590-?).
XXIII.8 MÉCIA Henriques córka
Francisca (II) gubernatora Brazylii. Zak.
XXIII.9 LUIS de Sousa naturalny syn
Francisca (II) gubernatora Brazylii. Ksiądz. |
|
|
|
XXII.4 JOAO de Sousa
syn Pedro trzeciego senhora de Beringel (ok. 1550-po 1568). Żona
Maria Perestrelo de Andas (ok. 1550-po 1568).Dzieci: Mécia, Violante,
Jerónima. |
|
|
|
|
XXIII.1 MÉCIA de Sousa
córka Joao de Sousa. 1 mąż Henrique de Sousa, 2 mąż Andre de
Abreu de Pereira.
XXIII.2 VIOLANTE de Sousa córka Joao
de Sousa. Mąż Joao de Almeida.
XXIII.3 JERÓNIMA de Sousa córka Joao
de Sousa. 1 mąż Laurenço de Melo de Sampaio, 2 mąż Pedro Furtrado de
Mendoça. |
|
|
|
XXII.5 MANUEL de Sousa
syn Pedro trzeciego senhora de Beringel (ok. 1550-po 1584).
XXII.6 MÉCIA Henriques córka Pedro
trzeciego senhora de Beringel (ok. 1550-?). Mąż Jorge Furtado de Mendoça
(ok. 1540-?).
XXII.7 BRANCA de Vilhena córka Pedro
trzeciego senhora de Beringel. Zak.
XXII.8 SEBASTIANA Henriques córka
Pedro trzeciego senhora de Beringel. Zak.
XXII.9 MARGARIDA Henriques córka
Pedro trzeciego senhora de Beringel. Zak.
XXII.10 GUIOMAR Henriques córka
Pedro trzeciego senhora de Beringel. Zak. |
|
|
XXI.2 DIOGO de Sousa
syn Francisca senhora de Beringel (ok. 1520-po 1589). Wicekról
Indii. Żona Catarina de Atoguia (ok. 1525-?). Dzieci: Martinho, NN syn,
Branca, Maria, Pedro (b).
|
|
|
|
XXII.1 MARTINHO de Sousa
syn Diogo de Sousa (zm. 4.08.1578). Zginął w bitwie pod Alcacer.
XXII.2 NN de Sousa syn Diogo de
Sousa (zm. mł.).
XXII.3 BRANCA de Vilhena córka Diogo
de Sousa (ok. 1530-?). Mąż Manuel Correia (ok. 1525-?).
XXII.4 MARIA de Noronha córka Diogo
de Sousa (ok. 1560-?). 1 mąż Nuno Álvares Pereira hr. de Pereira (ok.
1560-?), 2 mąż Manuel de Ataide trzeci hr. de Castanheira (ok. 1560-?).
XXII.5 PEDRO de Sousa naturalny syn
Diogo de Sousa. |
|
|
XXI.3 JOANA de Vilhena
córka Francisca senhora de Beringel (ok. 1520-?). Mąż Cosme de
Lafeta (ok. 1520-?).
XXI.4 BRANCA de Vilhena córka
Francisca senhora de Beringel (ok. 1525-?). Mąż Joao Freire szósty
senhor de Bobadela (ok. 1520-?).
XXI.5 MÉCIA de Noronha córka
Francisca senhora de Beringel (ok. 1525-?). Mąż Manuel de Macedo (ok.
1525-?).
XXI.6 ANTÓNIA de Noronha córka
Francisca senhora de Beringel. Zak.
XXI.7 NN córka Francisca senhora de
Beringel. Zak. |
LINIA KRÓLÓW PORTUGALII
gałąź de Sousa Coutinho
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XVII.10
MARTIM AFONSO de Sousa naturalny
syn
Martima Afonso drugiego pana de Mortágua(see
maures) i Aldonçy Rodrigues de Sá
(1368-1452/55). Legitymizowany 1405. Żona Violante Lopes de Tavora.
Dzieci: Fernao, Rui, Pedro, Vasco Martins, Joao, Brites. |
|
XVIII.1 FERNAO de Sousa
syn Martima Afonso (ok. 1420-1475). Pierwszy senhor de Gouveia.
1 żona NN, 2 żona Mécia de Castro de Ataide (ok. 1430-?). Dzieci: Martim
Afonso, António, Maria, Guiomar, Isabel, Violante, Joana, Martim Afonso
(b), Joao (b), Percival (b), Rui (b). |
|
|
XIX.1 MARTIM AFONSO de
Sousa syn Fernao pierwszego senhora de Gouveia (zm.
przed ojcem).
XIX.2
ANTÓNIO de Sousa
syn Fernao pierwszego senhora de Gouveia (ok. 1450-?).
Trzeci senhor de Gouveia. Żona Branca de Vilhena de Azevedo
(ok. 1450-?). Dzieci: Fernao, Maria. |
|
|
|
XX.1 FERNAO de Sousa
syn Antónia trzeciego senhora de Gouveia (ok. 1490-?). Czwarty
senhor de Gouveia. Żona Filipa de Melo Peixoto. Dzieci: António,
Martim Afonso, Branca, Martim Afonso (b). |
|
|
|
|
XXI.1
ANTÓNIO de Sousa
syn Fernao czwartego senhora de Gouveia (zm. mł.).
XXI.2 MARTIM AFONSO de Sousa
syn Fernao czwartego senhora de Gouveia (ok. 1530-?). Piąty
senhor de Gouveia. Żona Joana de Tavora Caminha. Dzieci:
Gonçalo, Fernao, Vasco Martins, Joao Rodrigues, Martim Afonso, Maria,
Cecilia, Francisca, Isabel, Clara, Catarina, António (b), Francisca (b).
|
|
|
|
|
|
XXII.1 GONÇALO de Sousa
syn Martima Afonso piątego senhora de Gouveia (zm. mł.).
XXII.2 FERNAO de Sousa syn
Martima Afonso piątego senhora de Gouveia (ok. 1570-1635).
Szósty senhor de Gouveia. Gubernator Angoli. 1 żona Ana de
Ataide (ok. 1580-?), 2 żona Maria de Castro (ok. 1580-?). Dzieci: NN syn,
Diogo, Gonçalo, Martim Afonso, Simao, Jerónimo, Tomé, Manuel, Gaspar,
António, Helena, Joana, Margarida. |
|
|
|
|
|
|
XXIII.1 NN de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia (zm. mł.).
XXIII.2 DIOGO de Sousa syn
Fernao szóstego senhora de Gouveia (zm. 23.01.1678). Abp. Evory.
XXIII.3 GONÇALO de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia (zm. 1635).
XXIII.4 MARTIM AFONSO de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia (zm. prz. 1635). Generalny
Kapitan Armady w Indiach.
XXIII.4 SIMAO de Sousa syn
Fernao szóstego senhora de Gouveia. Kawaler Maltański.
XXIII.5 JERÓNIMO de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia.
XXIII.6 TOMÉ de Sousa syn
Fernao szóstego senhora de Gouveia (ok. 1615-1650). Ósmy senhor
de Gouveia. Żona Francisca de Menezes Castelo-Branco. Dzieci:
Fernao, Joao, Cecilia, Maria.
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIV.1 FERNAO de Sousa de
Castelo-Branco Coutinho e Menezes syn Tomé ósmego
senhora de Gouveia (ok. 1640-1707). Dziesiąty hr. de Redondo.
Żona (ok. 1675) Luiza Simao de Portugal da Silveira (ok. 1640-?). Dzieci:
Tomé (II), Rodrigo, Filipe Neri, Joao, Gonçalo, Diogo, Maria Rosa,
Francisca, Filipa, Joana Gualberta. |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXV.1 TOMÉ (II) de Sousa
Coutinho Castelo-Branco e Menezes syn Fernao dziesiątego
hr. de Redondo (1677-6.03.1717). Jedenasty hr. de Redondo.
1 żona (1695) Madalena de Noronha )1680-1707), 2 żona (1714) Margarida
de Vilhena de Ataide (1690-?). Dzieci: Fernao, Fernando, Luiza, Filipa,
Maria Francisca, Maria Joaquima, Josefa, Ana Xavier, Inęs Leonor Xavier.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.1 FERNAO de Sousa
syn Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1697-mł.).
XXVI.2 FERNANDO de Sousa Coutinho
syn Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (27.10.1716-5.08.1791).
Dwunaty hr. de Redondo. 1 żona (1745) Maria Antónia de
Conceiçao Breyner de Menezes (8.12.1719-1780). Dzieci: Tomé (III), Maria
Barbara, Margarida Josefa, Domingas Inęs Josefa. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 TOMÉ (III)
Xavier de Sousa Coutinho de Castelo-Branco e Menezes
syn Fernando dwunastego hr. de Redondo (22.07.1753-13.10.1813).
Pierwszy markiz de Borba, trzynasty hr. de Redondo. 1 żona
(1774) Maria José da Cunha (ok. 1755-1775), 2 żona (1775) Margarida
Delfina Telles da Silva (26.11.1748-1817). Dzieci: Fernando Maria,
Manuel José, Maria Eugenia, Maria Ana. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.1 FERNANDO MARIA
de Sousa Coutinho syn Tomé (III) pierwszego markiza de
Borba (25.10.1776-5.03.1834). Drugi markiz de Borba,
czternasty hr. de Redondo. Żona (1796) Eugénia Manoel de Noronha
(30.12.1776-1846). Dzieci: José, António, Margarida, Duarte, Manuel,
Francisca, Francisca Luisa, Maria.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 JOSÉ Luis
Gonzaga de Sousa Coutinho Castelo-Branco e Menezes
syn Fernando Marii drugiego markiza de Borba (14.10.1797-11.03.1863).
Piętnasty hr. de Redondo. Żona (30.05.1819) Maria Luisa
da Costa Carvalho Patalim Sousa e Lafeta hr. de Soure (26.08.1800-?).
Dzieci: Maria Luisa, Fernando Luis. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 MARIA LUISA de Sousa
Coutinho córka José piętnastego hr. de Redondo
(18.05.1821-24.04.1881). Mąż (2.10.1848) José Lobo da Silveira Quaresma
czwarty markiz de Alvito (11.03.1826-1917).
XXX.2 FERNANDO LUIS de Sousa Coutinho
Castelo-Branco e Menezes syn José piętnastego hr. de
Redondo (10.07.1835-9.02.1928). Trzeci markiz de Borba,
szesnasty hr. de Redondo. Żona (1858) Maria José de Rochas Francisca de
Paula Baltazar de Portugal e Castro (30.05.1842-1929). Dzieci: José
Luis, Maria Domingas, Maria Luisa, Francisco, Simao. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 JOSÉ LUIS de Sousa
Coutinho Castelo-Branco e Menezes syn Fernando Luisa
trzeciego markiza de Borba (7.10.1859-5.03.1930). Siedemnasty
hr. de Redondo, czternasty hr. de Vimioso. Żona (26.06.1880)
Eugenia Cecilia Burnay (22.09.1860-1915). Dzieci: Fernando, Constant,
Luisa, José. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 FERNANDO José
Luis Burnay de Sousa Coutinho Castelo-Branco e Menezes
syn José Luisa siedemnastego hr. de Redondo (19.10.1883-11.04.1945).
Szósty markiz de Valença. Żona (15.10.1922) Heduvige
Maria Judite de Carvalho (7.05.1894-1961). Dzieci: Eugenia, António
Luis. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 EUGÉNIA de
Carvalho de Sousa Coutinho córka Fernando szóstego
markiza de Valença (ur. 8.09.1923). Mąż (1949) Raul Ernesto de Sousa
Coutinho Empis ur. 8.11.1917).
XXXIII.2 ANTÓNIO LUIS de Sousa Coutinho
syn Fernando szóstego markiza de Valença (ur. 10.06.1925).
Czwarty markiz de Borba, osiemnasty hr. de Redondo, ósmy hr. de
Soure, piętnasty hr. de Vimioso, siódmy hr. de Valença. Żona
(24.05.1951) Maria Madalena Ven Zeller Guedes de Martel Patricio (ur.
15.05.1928). Dzieci: Luisa Maria, Maria Madalena, Fernando. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIV.1 LUISA MARIA
Patricio de Sousa Coutinho córka António Luisa czwartego
markiza de Borba (ur. 5.10.1952). Mąż (7.07.1973) Nuno Maria de
Figueiredo Cabral da Camara Pereira (ur. 19.06.1951).
XXXIV.2 MARIA MADALENA Patricio de Sousa
Coutinho córka António Luisa czwartego markiza de Borba
(ur. 25.05.1954). Mąż António Vasco Correia de Da Taborda Ferreira (ur.
1950).
XXXIV.3 FERNANDO Patricio de Sousa
Coutinho syn António Luisa czwartego markiza de Borba
(ur. 12.05.1956). Dziewiętnasty hr. de Redondo,
szesnasty hr. de Vimioso (od 12.06.1981). Żona Maria Teresa Teixeira de
Abreu Belmar da Costa (ur. 1960). Dzieci: António Luis, Francisco
Xavier, Afonso. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXV.1 ANTÓNIO LUIS Belmar
de Portugal de Sousa Coutinho syn Fernando
dziewiętnastego hr. de Redondo (ur. 19.01.1982).
XXXV.2 FRANCISCO XAVIER Belmar da Costa de
Portugal de Sousa Coutinho syn Fernando dziewiętnastego
hr. de Redondo (ur. 3.12.1984).
XXXV.3 AFONSO Belmar de Portugal de Sousa
Coutinho syn Fernando dziewiętnastego hr. de Redondo
(ur. 23.06.1986). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.2 CONSTANT Burnay de
Sousa Coutinho syn José Luisa siedemnastego hr. de
Redondo (24.02.1890-28.02.1891).
XXXII.3 LUISA Burnay de Sousa Coutinho
córka José Luisa siedemnastego hr. de Redondo (6.11.1891-?). Mąż
(21.10.1914) Raul Julio Empis (28.02.1887-1960).
XXXII.4 JOSÉ Burnay de Sousa Coutinho
syn José Luisa siedemnastego hr. de Redondo (12.12.1892-1962). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.2 MARIA DOMINGAS
Luisa de Sousa Coutinho córka Fernando Luisa
trzeciego markiza de Borba (20.04.1862-?). Mąż (15.06.1886) Jorge Artur
Rebelo da Silva (17.11.1864-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.3 MARIA LUISA de
Portugal de Sousa Coutinho córka Fernando Luisa
trzeciego markiza de Borba (26.06.1864-25.01.1888). Mąż (15.08.1885)
Guilherme Ferreira Pinto Basto (1.02.1864-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.4 FRANCISCO de
Paula Luis de Sousa Coutinho syn Fernando Luisa
trzeciego markiza de Borba (11.11.1866-13.08.1924). Pisarz. Żona (1888)
Maria das Dores Centeno (2.11.1872-1947). Dzieci: Maria Consuela. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 MARIA CONSUELA
Centeno de Sousa Coutinho córka Francisco de Sousa
Coutinho (3.09.1889-po 1960). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.5 SIMAO das
Rochas Luis de Sousa Coutinho Coutinho syn Fernando
Luisa trzeciego markiza de Borba (5.06.1868-22.05.1937). Żona
(2.05.1895-1912) Maria Henriqueta de Vasconcelos (2.05.1878-?). Dzieci:
Maria Luisa Domingas (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 MARIA LUISA
DOMINGAS de Sousa Coutinho naturalna córka Simao de
Sousa Coutinho i Judite Marques (ur. 19.05.1918). 1 mąż
(16.11.1937-1947) Manuel Luis de Carvalho Daun e Lorena (ur.
27.02.1908), 2 mąż (1949) Carlos Andresen da Costa. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.2 ANTÓNIO Luis
de Sousa Coutinho Castelo-Branco e Menezes syn Fernando
Marii drugiego markiza de Borba (8.10.1790-25.03.1872).
Dziewiąty hr. de Oriola, piętnasty baron de Alvito.
Żona (2.02.1824) Henriqueta Policarpa Lobo da Silveira Quaresma
piętnasta baronowa de Alvito, dziewiąta hr. de Oriola (26.01.1796-1858).
Dzieci: Eugénia, José, Fernando Estanislau, Isabel, Manuel, António,
Margarida. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 EUGÉNIA Lobo da
Silveira córka Antónia dziewiątego hr. de Oriola
(10.12.1824-20.05.1909).
XXX.2 JOSÉ Lobo da Silveira Quaresma
syn Antónia dziewiątego hr. de Oriola (11.03.1826-15.11.1917).
Czwarty markiz de Alvito, szesnasty baron de Alvito, dziesiąty
hr. de Oriola. 1 żona (2.10.1848) Mariana Luisa de Sousa Coutinho
(18.05.1821-1881), 2 żona Carolina Augusta Duarte (1876-1936). Dzieci:
Fernando (b), António Manuel (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 FERNANDO Lobo da
Silveira naturalny syn José czwartego markiza de Alvito
i Sabiny das Dores Garcia (2.01.1867-1.03.1938). Żona (21.01.1892)
Gertrudes do Carmo Chandelier de Sousa (23.03.1876-?). Dzieci: Manuela
das Dores, José Fernando Joao, Maria do Carmo. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 MANUELA das DORES
de Sousa Lobo da Silveira córka Fernando Lobo da
Silveira (ur. 26.05.1903).
XXXII.2 JOSÉ FERNANDO de Sousa Lobo da
Silveira syn Fernando Lobo da Silveira (ur. 17.09.1907).
Żona (21.01.1943) Maria Cardoso de Brito Caldeira (ur. 13.05.1915).
Dzieci: Maria Margarida. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MARIA MARGARIDA
Caldeira Lobo da Silveira córka José Fernando de Sousa
Lobo da Silveira (ur. 25.09.1943). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.3 JOAO Chandelier de
Sousa Lobo da Silveira syn Fernando Lobo da Silveira
(ur. 17.04.1909).
XXXII.4 MARIA do CARMO de Sousa Lobo da
Silveira córka Fernando Lobo da Silveira
(12.07.1913-29.10.1913). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.2 ANTÓNIO MANUEL Lobo
da Silveira naturalny syn José czwartego markiza de
Alvito i NN (8.08.1870-5.01.1935). Żona (28.03.1903) Barbara das Dores
Pereira Lamba (9.01.1880-po 1946). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.3 FERNANDO ESTANISLAU
José António Lobo da Silveira syn Antónia
dziewiątego hr. de Oriola (7.05.1827-10.05.1911). Żona (1871) Francisca
Coelho (30.11.1850-1876). Dzieci: Henriqueta, António, Manuel. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 HENRIQUETA Lobo da
Silveira córka Fernando Estanislau Lobo da Silveira
(2.10.1872-1886).
XXXI.2 ANTÓNIO Lobo da Silveira
syn Fernando Estanislau Lobo da Silveira (7.10.1873-16.05.1911). Żona
(1898) Isolina Ferreira (1875-?). Dzieci: Dinora Henriqueta. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 DINORA HENRIQUETA
Lobo da Silveira córka Antónia Lobo da Silveira (ur.
1900). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.3 MANUEL Lobo da
Silveira syn Antónia Lobo da Silveira (8.02.1875-?).
Żona Rosa dos Santos (ur. 1900). Dzieci: Fernando. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 FERNANDO Lobo da
Silveira syn Manuela Lobo da Silveira (ur. 2.08.1935).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.4 ISABEL Juliana
Lobo da Silveira córka Antónia dziewiątego hr. de Oriola
(19.06.1828-29.10.1907). Mąż (29.09.1849) António Maria de Brito Pereira
Pinto Guedes Pacheco Leitao Sanhudo de Morais Supico de Vilhena e
Castelo-Branco (29.09.1828-1916).
XXX.5 MANUEL Lobo da Silveira
syn Antónia dziewiątego hr. de Oriola (17.11.1829-13.04.1881). Żona
(3.06.1872) Adéline Georgeon (19.12.1844-1907). Dzieci: António, Manuel
(II). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 ANTÓNIO Lobo da
Silveira syn Manuela (1.03.1875-?). Żona (14.03.1913)
Palmira Lopes Tavares (17.01.1881-1945). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.2 MANUEL (II) Lobo da
Silveira syn Manuela (25.03.1881-21.09.1928). Żona
(27.12.1905) Joana Teresa Alves de Carvalho (9.12.1882-po 1945). Dzieci:
Maria José, Maria do Carmo, Manuel (III), Maria Adelina (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 MARIA JOSÉ
Adelina do Carmo de Carvalho Lobo da Silveira córka
Manuela (II) Lobo da Silveira (26.07.1909-?). Mąż (27.05.1926) Carlos
Eduardo Bleck (ur. 23.05.1903).
XXXII.2 MARIA do CARMO Adelina
Lobo da Silveira córka Manuela (II) Lobo da Silveira
(ur. 1910). Mąż (4.04.1932) Joaquim Mascarenhas Fiuza Fronteira (ur.
8.02.1908).
XXXII.3 MANUEL (III) Lobo da Silveira
syn Manuela (II) Lobo da Silveira (ur.2.12.1912). Żona (20.12.1941)
Maria dos Prazeres Teixeira de Vasconcelos Carvahal (ur. 31.05.1909).
Dzieci: Maria Manuel, Maria Manuel. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MARIA MANUEL
Carvalhal Lobo da Silveira córka Manuela (III) Lobo da
Silveira (30.10.1942-6.11.1942).
XXXIII.2 MARIA MANUEL Carvalhal Lobo da
Silveira córka Manuela (III) Lobo da Silveira (ur.
4.11.1943). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.4 MARIA ADELINA Lobo
da Silveira córka Manuela (II) Lobo da Silveira (ur.
16.12.1901). Mąż (2.05.1923) Jorge Olimpio Adriao de Sequeira (ur.
9.10.1898). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.6 ANTÓNIO Clemente
Lobo da Silveira syn Antónia dziewiątego hr. de Oriola
(23.11.1830-30.01.1832).
XXX.7 MARGARIDA Lobo da Silveira
córka Antónia dziewiątego hr. de Oriola (1835-20.09.1905). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.3 MARGARIDA Luisa de
Sousa Coutinho córka Fernando Marii drugiego markiza de
Borba (11.07.1805-21.08.1862). Mąż (11.01.1826) António Manuel de
Noronha dziesiąty hr. de Atalaia (19.07.1803-1886). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.4 DUARTE Maria
de Sousa Coutinho syn Fernando Marii drugiego markiza de
Borba (17.08.1808-20.04.1834).
XXIX.5 MANUEL Luis de Sousa
Coutinho syn Fernando Marii drugiego markiza de Borba
(25.08.1809-?). Żona Maria José Cordes Brandšo (1810-?).
XXIX.6 FRANCISCA de Paula Luisa
de Sousa Coutinho córka Fernando Marii drugiego markiza
de Borba (5.04.1814-21.12.1888). Mąż (2.02.1830) Manuel Francisco das
Misericórdias de Almeida e Vasconcelos drugi hr. da Lapa
(30.11.1811-1898).
XXIX.7 Maria
FRANCISCA LUISA de Sousa Coutinho córka Fernando Marii
drugiego markiza de Borba (1.04.1815-4.01.1897). Mąż (26.08.1835) José
Inacio de Castelo-Branco ósmy hr. de Pombeiro (25.07.1807-1867).
XXIX.8 MARIA de Jesus Luisa de
Sousa Coutinho córka Fernando Marii drugiego markiza de
Borba (7.03.1820-8.12.1849). Mąż (20.10.1843) Carlos de Abreu Bacelar
Castelo-Branco 1810-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.2 MANUEL JOSÉ de
Sousa Coutinho syn Tomé (III) pierwszego markiza de
Borba (27.07.1787-1815). Pierwszy hr. de Barreiro. Żona
(1812) Francisca Quintina de Menezes da Silveira e Castro (31.10.1792-po
1824).
XXVIII.3 MARIA EUGÉNIA de Sousa Coutinho
córka Tomé (III) pierwszego markiza de Borba (24.04.1778-24.11.1824).
XXVIII.4 MARIA ANA de Sousa Coutinho
córka Tomé (III) pierwszego markiza de Borba (28.07.1781-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.2 MARIA BARBARA de
Sousa córka Fernando dwunastego hr. de Redondo
(16.11.1745-mł.).
XXVII.3 MARGARIDA JOSEFA de Sousa
córka Fernando dwunastego hr. de Redondo (22.05.1747-?).
XXVII.4 DOMINGAS INĘS JOSEFA de Sousa
córka Fernando dwunastego hr. de Redondo (2.05.1750-1769). Mąż (1769)
Fernando José de Melo (2.07.1750-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.3 LUISA de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1698-1717).
XXVI.4 FILIPA de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1701-?).
XXVI.5 MARIA FRANCISCA de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1703-1726).
XXVI.6 MARIA JOAQUIMA de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1705-?). Zak.
XXVI.7 JOSEFA de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1707-mł.).
XXVI.8 ANA XAVIER de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1714-?).
XXVI.9 INĘS LEONOR XAVIER de Sousa
córka Tomé (II) jedenastego hr. de Redondo (1715-1720). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXV.2 RODRIGO de Sousa
Coutinho Castelo-Branco e Menezes syn Fernao dziesiątego
hr. de Redondo (1680-1748). Baron de Santa Iria. Żona
Maria Antonia de Sao Boaventura de Menezes Paim (ok. 1685-?). Dzieci:
Vicente, Francisco, Roque, António, Fernando, Leonor, Maria da Graça.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.1 VICENTE Roque de
Sousa Coutinho de Menezes Monteiro Paim syn Rodrigo
barona de Santa Iria (1726-1772). 1 żona (14.03.1750) Teresa Rita da
Camara (1734-?), 2 żona Luisa Isabel Inęs de Montboissier Beaufort de
Canilliac (ok. 1730-?).. Dzieci: Isabel Juliana, Luis. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 ISABEL JULIANA de
Sousa Monteiro Paim córka Vicente (1753-10.04.1793). Mąż
(1779) Alexandre de Sousa Holstein hr. de Sanfre (zm. 1803).
XXVII.2 LUIS Roque de Sousa Coutinho
Monteiro Paim syn Vicente (1.02.1783-5.04.1850).
Pierwszy markiz de Santa Iria, trzeci hr. de Alva. Żona
(5.05.1800) Mariana Vicęcia de Sousa Holstein (5.05.1784-?). Dzieci:
Vicente (II), Leonor, Pedro, Maria das Dores, Ana. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.1 VICENTE (II) de
Sousa Coutinho Monteiro Paim syn Luisa pierwszego
markiza de Santa Iria (7.04.1805-3.02.1841) Żona (6.02.1826) Leonor
Juliana Luisa Mascarenhas (4.04.1804-?). Dzieci: Luis (II). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 LUIS (II) de Sousa
Coutinho Monteiro Paim syn Vicente (II) (19.04.1827-?).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.2 PEDRO Maria
Bruno de Sousa Coutinho Monteiro Paim syn Luisa
pierwszego markiza de Santa Iria (6.10.1808-30.07.1859). Żona
(31.08.1839) Eugénia Maria de Assis Mascarenhas szósta hr. de Sabugal i
de Óbidos (19.11.1813-?). Dzieci: Mariana, Manuel, Maria Teresa, Luis,
José, Eugénia. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 MARIANA Eugénia
Apólonia de Assis Mascarenhas Castelo-Branco da Costa e Lancastre
de Sousa Coutinho córka Pedro de Sousa Coutinho Monteiro
Paim (23.07.1840-7.07.1899). Mąż (27.06.1867) Joaquim Sebastiao Maria de
Nelo (18.01.1833-?).
XXIX.2 MANUEL de Assis
Mascarenhas de Sousa Coutinho syn Pedro de Sousa
Coutinho Monteiro Paim (19.10.1841-29.07.1859). Siódmy hr. de
Óbidos.
XXIX.3 MARIA TERESA de Assis
Mascarenhas córka Pedro de Sousa Coutinho Monteiro Paim
(17.09.1842-10.03.1878).
XXIX.4 LUIS António de Assis
Mascarenhas Castelo-Branco de Sousa Coutinho syn Pedro
de Sousa Coutinho Monteiro Paim (13.06.1844-4.07.1880). Ósmy hr.
de Óbidos. Żona (7.05.1873) Ana Rufina de Melo Breyner
(31.07.1846-?). Dzieci: Pedro, Frederica, Luis, Manuel. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 PEDRO de Assis
Mascarenhas syn Luisa ósmego hr. de Óbidos.
Dziesiąty hr. de Palma.
XXX.2 FREDERICA de Assis
Mascarenhas córka Luisa ósmego hr. de Óbidos
(22.01.1876-23.02.1906).
XXX.3 LUIS de Assis Mascarenhas de Sousa
Coutinho syn Luisa ósmego hr. de Óbidos
(12.11.1877-14.07.1905).
XXX.4 MANUEL de Assis Mascarenhas
de Sousa Coutinho syn Luisa ósmego hr. de Óbidos
(21.11.1878-21.08.1904). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.5 JOSÉ Maria
de Sousa Mascarenhas syn Pedro de Sousa Coutinho
Monteiro Paim (29.07.1845-21.09.1846).
XXIX.6 EUGÉNIA de Assis
Mascarenhas córka Pedro de Sousa Coutinho Monteiro Paim
(24.07.1847-20.07.1880). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.3 MARIA das DORES
de Sousa Coutinho córka Luisa pierwszego markiza de
Santa Iria (8.07.1813-21.12.1883).
XXVIII.4 ANA de Sousa Coutinho Monteiro
Paim córka Luisa pierwszego markiza de Santa Iria
(24.12.1820-11.06.1886). Mšż (22.05.1855) Joao José Maria de Melo Abreu
de Vasconcelos Brito Barbosa e Palha trzeci hr. de Murça (30.08.1820-?).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.2 FRANCISCO
Innocęncio de Sousa Coutinho syn Rodrigo barona de
Santa Iria (1726-1781). Żona (Ana Luisa da Silva Teixeira Andrade (ok.
1725-?). Dzieci: Rodrigo, José, Domingos, Francisco. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 RODRIGO
Domingos de Sousa Coutinho syn Francisca de Sousa
Coutinho (4.08.1745-26.01.1812). Pierwszy hr. de Linhares.
Żona (8.05.1789) Gabriela Maria Inacia Azinari de San Marsan (ok.
1760-?). Dzieci: Vitório, Joao, Francisco, José. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.1 VITÓRIO
Maria Francisco de Sousa Coutinho syn Rodrigo
pierwszego hr. de Linhares (25.06.1790-30.06.1857). Drugi hr. de
Linhares. Pierwszy minister (premier) rzšdu Portugalii. Żona
(4.09.1820) Catarina Juliana de Sousa Holstein (28.03.1791-1871).
Dzieci: Rodrigo (II), Alexandre, Gabriela, Pedro. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 RODRIGO (II) de
Sousa Coutinho Teixeira de Andrada Barbosa syn Vitória
drugiego hr. de Linhares (2.05.1823-1.09.1894). Trzeci hr. de
Linhares. Żona (1846) Ana Carlota de Mendoça (27.12.1827-1893).
Dzieci: Ana, Nuno, Vitório, Fernando, Catarina, Nuno, Rodrigo, Maria
Carlota, Maria Ana Vitória, José, Agostinho, Isabel. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 ANA de Sousa
Coutinho de Mendoça córka Rodrigo (II) trzeciego
hrabiego de Linhares (9.07.1847-13.02.1932).
XXX.2 NUNO de Sousa Coutinho
syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares (26.05.1848-26.05.1848).
XXX.3 VITÓRIO de Sousa Coutinho
syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares (26.05.1848-26.05.1848).
XXX.4 FERNANDO de Sousa Coutinho
syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares (5.04.1850-11.10.1897).
Czwarty hr. de Linhares.
XXX.5 CATARINA de Sousa Coutinho
córka Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares
(5.03.1853-13.01.1944).
XXX.6 NUNO de Sousa Coutinho
syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares (30.04.1854-3.10.1929).
Piąty hr. de Linhares. Żona (30.04.1854) Maria
Constança Simőes Lisboa (17.02.1860-1942). Dzieci: Amalia, Carlos,
António, Rodrigo, Ana, Maria Gabriela. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 AMALIA de Sousa
Coutinho córka Nuno piątego hr. de Linhares
(22.04.1879-19.05.1966). Mąż (27.05.1901) Joao Teixeira de Queirós Vaz
Guedes (24.06.1871-1926).
XXXI.2 CARLOS de Sousa Coutinho
syn Nuno piątego hr. de Linhares (21.03.1880-1964). Szósty hr.
de Linhares.
XXXI.3 ANTÓNIO de Sousa Coutinho
syn Nuno piątego hr. de Linhares (31.08.1881-3.01.1956). Żona
(5.07.1911) Maria Justina Judice Fialho (7.04.1883-1961). Dzieci: Maria
Antónia, Maria Constança, Nuno, Joao.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 MARIA ANTÓNIA
Fialho de Sousa Coutinho córka Antónia de Sousa Coutinho
(11.04.1912-?). Mąż (15.04.1929) José Manuel Carvajal Teles da Silva
(26.09.1913-1967).
XXXII.2 MARIA CONSTANÇA Fialho de Sousa
Coutinho córka Antónia de Sousa Coutinho (13.04.1913-?).
Mąż (3.06.1939) José Pulido Garcia (17.07.1898-?).
XXXII.3 NUNO de Sousa Coutinho
syn Antónia de Sousa Coutinho (24.03.1914-?). Siódmy hr. de
Linhares.
XXXII.4 JOAO António de Sousa
Coutinho syn Antónia de Sousa Coutinho (25.03.1915-?).
Żona (15.04.1953) Maria Sofia de Barros Leitao e Carvalhosa (ur.
22.10.1930). Dzieci: Maria Isabel, Maria Justina, Maria da Assunçao.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MARIA ISABEL
Cardalhosa de Sousa Coutinho córka Joao de Sousa
Coutinho (ur. 7.01.1955).
XXXIII.2 MARIA JUSTINA Cardalhosa de Sousa
Coutinho córka Joao de Sousa Coutinho (ur. 7.12.1957).
XXXIII.3 MARIA da ASSUNÇAO Cardalhosa de
Sousa Coutinho córka Joao de Sousa Coutinho (ur.
23.09.1962).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.4 RODRIGO de Sousa
Coutinho syn Nuno piątego hr. de Linhares
(30.11.1883-19.04.1929).
XXXI.5 ANA de Sousa Coutinho
córka Nuno piątego hr. de Linhares (4.04.1887-?). Mąż (30.06.1910)
Eduardo Pereira Caldas de Mendia (12.11.1875-1946).
XXXI.6 MARIA GABRIELA de Sousa Coutinho
córka Nuno piątego hr. de Linhares (30.01.1892-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.7 RODRIGO de Sousa
Coutinho syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares
(27.08.1855-26.03.1880).
XXX.8 MARIA CARLOTA de Sousa Coutinho de
Mendoça córka Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de
Linhares (18.09.1856-21.03.1940). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.9 MARIA ANA VITÓRIA de
Sousa Coutinho córka Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de
Linhares (23.10.1857-17.03.1946). Mąż (1878) Fernando de Serpa Leitao de
Mansilhas Pimentel (20.06.1851-1928). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.10 JOSÉ de Sousa
Coutinho syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares
(24.06.1864-3.07.1927). Żona (1.11.1890) Sofia de Casteló y Veneroni
(17.11.1862-1906). Dzieci: Lopo. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 LOPO de Sousa
Coutinho syn José de Sousa Coutinho (24.05.1891-?). 1
żona (30.10.1913-1923) Ana Maria Montero Martinez (29.10.1895-?), 2 żona
(rozw.) Mariana Adelajde de Freitas (1900-?), 3 żona (20.12.1930)
Margarida Guedes de Cabral Correia de Queirós (7.03.18821956). Dzieci:
Mercedes, Sofia, Catarina (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 MERCEDES Maria
de Conceiçao Montero de Sousa Coutinho córka Lopo
de Sousa Coutinho (11.10.1914-?). Mąż (20.08.1935) Pedro Augusto Libanio
de Figueiredo Cabral da Camara (7.04.1910-1962).
XXXII.2 SOFIA de Jesus Maria de
Sousa Coutinho córka Lopo de Sousa Coutinho
(24.12.1915-?).
XXXII.3 CATARINA Juliana Castello
de Sousa Coutinho naturalna córka Lopo de Sousa Coutinho
i Sofia de Brito Correia Pinto de Almeida (7.10.1911-?). 1 mąż Clemente
Gomes Guerra (1910-?), 2 mąż José dos Santos Ramos (1910-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.11 AGOSTINHO de Sousa
Coutinho syn Rodrigo (II) trzeciego hrabiego de Linhares
(3.03.1866-22.12.1923). Trzeci markiz de Funchal. Żona
(27.05.1895) Maria da Assunçao da Mata de Sousa Coutinho
(23.08.1870-1951). Dzieci: Domingos, Manuel, Fernando, Maria da
Assunçao. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.1 DOMINGOS
António de Sousa Coutinho syn Agostinha trzeciego
markiza de Funchal (19.10.1896-1984). Czwarty markiz de Funchal.
Żona (15.04.1903) Maria Rita de Matos Fernandes (15.04.1903-?). Dzieci:
Agostinho (II), Maria Luisa, Maria da Assunçao, Maria Rita, Miguel Nuno,
Maria da Graça, Domingos, José, Maria Margarida, Rodrigo, Manuel
Rodrigo, Francisco, Luis Fernandes. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.1 AGOSTINHO (II) de
Sousa Coutinho syn Domingos czwartego markiza de Funchal
(ur. 8.11.1923). Piąty markiz de Funchal. Żona (10.04.1954) Maria da
Purificaçao Cabral de Azevedo e Bourbon (ur. 1.08.1932). Dzieci:
Domingos (II), Ana, Pedro, Rodrigo, Gonçalo, Maria Teresa, Bernardo.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 DOMINGOS (II)
Manuel de Bourbon de Sousa Coutinho syn Agostinho
(II) piątyego markiza de Funchal (ur. 6.02.1955). Żona Maria Joana
Alvares Ribeiro (ur. 22.02.1956).
XXXIII.2 ANA Rita de Bourbon de
Sousa Coutinho córka Agostinho (II) piątyego markiza de
Funchal (ur. 10.01.1956) 1 mąż Vitor Manuel Hungria do Rego Bayan (ur.
7.06.1951), 2 mąż Joao Manuel Lagos Homem de Melo drugi hr. de Agueda
(ur. 2.02.1955).
XXXIII.3 PEDRO de Bourbon de Sousa
Coutinho syn Agostinho (II) piątyego markiza de Funchal
(ur. 6.08.1959).
XXXIII.4 RODRIGO de Bourbon de Sousa
Coutinho syn Agostinho (II) piątyego markiza de Funchal
(ur. 17.10.1960). Żona (31.10.1987) Maria Luisa de Almeida Garrett (ur.
12.09.1957). Dzieci: Domingos (III). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIV.1 DOMINGOS (III)
Maria de Sousa Coutinho syn Rodrigo (ur.
23.09.1988). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.5 GONÇALO de
Bourbon de Sousa Coutinho syn Agostinho (II) piątyego
markiza de Funchal (ur. 23.10.1961). Żona Maria da Conceiçao Azevedo de
Mell Corręa (ur. 5.12.1966).
XXXIII.6 MARIA TERESA de Bourbon de Sousa
Coutinho córka Agostinho (II) piątyego markiza de
Funchal (ur. 23.08.1964). Mąż Luis Leitao Ricciardi (ur. 15.11.1954).
XXXIII.7 BERNARDO de Bourbon de Sousa
Coutinho syn Agostinho (II) piątyego markiza de Funchal
(ur. 26.07.1965). Żona Marta Maria Lima Brasil Maia de Loueiro (ur.
3.02.1969). Dzieci: Francisca, Maria da Assunçao, Maria Teresa. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIV.1 FRANCISCA
Maria de Loueiro de Sousa Coutinho córka Bernardo.
XXXIV.2 MARIA da ASSUNÇAO de Loueiro de
Sousa Coutinho córka Bernardo.
XXXIV.3 MARIA TERESA de Loueiro de Sousa
Coutinho córka Bernardo. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.2 MARIA LUISA
Fernandes de Sousa Coutinho córka Domingos czwartego
markiza de Funchal (ur. 19.09.1925). Mąż (15.04.1951) José Manuel Facco
Viana Barreto (ur. 15.04.1903).
XXXII.3 MARIA da ASSUNÇAO de Sousa
Coutinho córka Domingos czwartego markiza de Funchal
(ur. 4.02.1927). Mąż (8.09.1950) José Luis Soares de Albergaria Diniz
(ur. 15.12.1926).
XXXII.4 MARIA RITA de Sousa Coutinho
córka Domingos czwartego markiza de Funchal
(12.03.1929-15.10.1952). Mąż (21.12.1951) Marcos Salinas Caldeira de
Castelo-Branco de Torres Vaz Freire (ur. 22.05.1928).
XXXII.5 MIGUEL NUNO de Sousa Coutinho
syn Domingos czwartego markiza de Funchal (ur.
7.10.1930). 1 żona (9.01.1960) Verena baronowa von Beschwitz (ur.
13.10.1928), 2 żona Marinela Garati. Dzieci: Miguel, Felipe, Vasco,
Bruno, Marcos. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MIGUEL von
Beschwitz de Sousa Coutinho syn Miguela Nuno (ur.
16.06.1961).
XXXIII.2 FELIPE von Beschwitz de Sousa
Coutinho syn Miguela Nuno (ur. 18.09.1962).
XXXIII.3 VASCO von Beschwitz de Sousa
Coutinho syn Miguela Nuno (ur. 9.01.1964).
XXXIII.4 BRUNO de Sousa Coutinho
syn Miguela Nuno.
XXXIII.5 MARCOS de Sousa Coutinho
syn Miguela Nuno. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.6 MARIA da GRAÇA de
Sousa Coutinho córka Domingos czwartego markiza de
Funchal (ur. 16.08.1932). Mąż (25.05.1953) Francisco Manuel Vieira
Rebelo de Andrade (ur. 16.10.1923).
XXXII.7 DOMINGOS de Sousa Coutinho
syn Domingos czwartego markiza de Funchal (ur.
15.12.1934). Żona (25.11.1964) Sónia Benevides Taveira (ur. 20.10.1945).
Dzieci: Maria Leonor.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MARIA LEONOR
Benevides Taveira de Sousa Coutinho córka Domingos (ur.
7.11.1966).
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.8 JOSÉ de Sousa
Coutinho syn Domingos czwartego markiza de Funchal (ur.
9.02.1936). Żona (8.09.1961) Maria da Nazaré de Melo e Faro Passanha
(ur. 13.07.1939). Dzieci: Ana Mafalda, José (II), Maria da Assunçao,
Bernardo, Diogo, Maria Sofia.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 ANA Mafalda
Passanha de Sousa Coutinho córka José (ur. 8.07.1962).
XXXIII.2 JOSÉ (II) Maria Passanha de Sousa
Coutinho syn José (ur. 19.10.1963). Żona Maria Sofia
Nunes Ferreira Ramirez (ur. 18.03.1966). Dzieci: Rodrigo. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIV.1 RODRIGO Ramirez de
Sousa Coutinho syn José (II) (ur. 29.05.1996). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.3 MARIA da ASSUNÇAO
Passanha de Sousa Coutinho córka José (ur.1.03.1965).
XXXIII.4 BERNARDO Passanha de Sousa
Coutinho syn José (ur. 22.06.1966).
XXXIII.4 DIOGO Passanha de Sousa Coutinho
syn José (ur. 25.05.1970).
XXXIII.5 MARIA SOFIA Passanha de Sousa
Coutinho córka José (ur. 2.08.1976). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.9 MARIA MARGARIDA de
Sousa Coutinho córka Domingos czwartego markiza de
Funchal (ur. 7.08.1937) Mąż (8.11.1963) José Pedro Thomasa Marcet
Pizarro de Melo e Sampaio (ur. 1934).
XXXII.10 RODRIGO de Sousa Coutinho
syn Domingos czwartego markiza de Funchal (ur.
24.08.1938). Żona (26.11.1966) Maria Noémia de Magalhaes Freitas (ur.
11.01.1942). Dzieci: Anastacia Maria, Barbara. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 ANASTACIA MARIA
Freitas de Sousa Coutinho córka Rodrigo (ur.
17.08.1967).
XXXIII.2 BARBARA Freitas de Sousa Coutinho
córka Rodrigo (ur. 28.05.1969). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.11 MANUEL RODRIGO de
Sousa Coutinho syn Domingos czwartego markiza de Funchal
(ur. 18.03.1940). 1 żona (10.10.1963) Gilberte Humair (ur. 1940), 2 żona
N Schlumbum. Dzieci: Miguel, Marina, Anne Marie. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MIGUEL Humair de
Sousa Coutinho syn Manuela Rodriga (ur. 7.12.1963).
XXXIII.2 MARINA Cristina Verónica
Humair de Sousa Coutinho córka Manuela Rodriga (ur.
14.01.1965).
XXXIII.3 ANNE MARIE Schlumbum de Sousa
Coutinho córka Manuela Rodriga. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.12 FRANCISCO de
Sousa Coutinho syn Domingos czwartego markiza de Funchal
(ur. 13.03.1942). Żona (12.07.1973) Isabel Maria Osório de Antas Magre
(ur. 12.12.1946). Dzieci: Maria Rita, Gonçalo, Duarte. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXIII.1 MARIA RITA Megre
de Sousa Coutinho córka Francisco (ur. 16.05.1974). Mąż
Nuno de Motta Veiga Rebelo de Sousa (ur. 8.08.1973).
XXXIII.2 GONÇALO Megre de Sousa Coutinho
syn Francisco (ur. 31.05.1975).
XXXIII.3 DUARTE Megre de Sousa Coutinho
syn Francisco (ur. 16.08.1976). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXII.13 LUIS Frenandes de
Sousa Coutinho syn Domingos czwartego markiza de Funchal
(ur. 19.04.1943). Zak. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.2 MANUEL Rodrigo
de Sousa Coutinho syn Agostinha trzeciego markiza de
Funchal (25.01.1898-1973). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.3 FERNANDO António
de Sousa Coutinho syn Agostinha trzeciego markiza de
Funchal (6.06.1901-?). Żona (1931) Marie Suzanne Reizian (1900-1961).
fernansousa1901.jpg |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXXI.4 MARIA da ASSUNÇAO
de Sousa Coutinho córka Agostinha trzeciego markiza de
Funchal (14.12.1902-1967). Mąż (7.06.1926) Manuel Francisco de Barros e
Saldanha da Dgama da Masquita de Macedo Leitao e Carvalhosa trzeci
wicehr. de Santarém (22.07.1878-1971). msousa1902.jpg |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.12 ISABEL Maria
de Sousa Coutinho córka Rodrigo (II) trzeciego hrabiego
de Linhares (23.07.1868-16.01.1951). Mąż (27.11.1902) Miguel Arnaldo
Soares de Albergaria Pereira (22.06.1865-1918). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.2 ALEXANDRE
Domingos de Sousa Coutinho syn Vitória drugiego hr.
de Linhares (2.06.1824-10.02.1866). Mąż Damiana N.
XXIX.3 GABRIELA Isabel de Sousa
Coutinho córka Vitória drugiego hr. de Linhares.
Druga markiza de Funchal.
XXIX.4 PEDRO Maria de Sousa
Coutinho syn Vitória drugiego hr. de Linhares
(17.03.1830-?). Żona Maria Emilia Lobo de Almeida de Melo de Castro
(10.04.1828-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.2 JOAO Carlos
de Sousa Coutinho syn Rodrigo pierwszego hr. de
Linhares.
XXVIII.3 FRANCISCO Afonso de
Menezes de Sousa Coutinho syn Rodrigo pierwszego hr. de
Linhares (2.02.1796-14.08.1834). Pierwszy markiz de Maceio. Żona
(14.08.1824) Guilhermina Adelajda Carneiro Leao (2.01.1803-?).
XXVIII.4 JOSÉ Maria de Sousa Coutinho
syn Rodrigo pierwszego hr. de Linhares.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.2 JOSÉ António
de Menezes Coutinho syn Francisca de Sousa Coutinho.
Regent Portugalii (1811).
XXVII.3 DOMINGOS António de Sousa
Coutinho syn Francisca de Sousa Coutinho (1760-1833).
Pierwszy markiz de Funchal.
XXVII.4 FRANCISCO Mauricio de Sousa
Coutinho syn Francisca de Sousa Coutinho. Gubernator i
Kapitan Generalny Grao Para. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.3 ROQUE José
de Sousa Monteiro syn Rodrigo barona de Santa Iria
(1727/28-?).
XXVI.4 ANTÓNIO de Sousa Monteiro Paim
syn Rodrigo barona de Santa Iria (ur. i zm. 1729).
XXVI.5 FERNANDO de Sousa
syn Rodrigo barona de Santa Iria (1732-mł.).
XXVI.6 LEONOR Josefa de Portugal
córka Rodrigo barona de Santa Iria (1722-?). Mąż Luis António de
Sousa (ok. 1715-?).
XXVI.7 MARIA da GRAÇA de Sousa Monteiro
córka Rodrigo barona de Santa Iria (1730-?). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXV.3 FILIPE NERI de
Sousa syn Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1684-?).
Ksiądz.
XXV.4 JOAO de Sousa da Silveira
syn Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1691-?). Ksiądz.
XXV.5 GONÇALO de Sousa Coutinho
syn Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1692-?). Ksiądz.
XXV.6 DIOGO de Sousa Coutinho
syn Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1695-po 1750). Zak.
XXV.7 MARIA ROSA de Portugal
córka Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1679-po 1710). Mąż Pedro
de Castelo-Branco da Cunha Correia e Menezes trzeci hr. de Pombeiro
(1679-?).
XXV.8 FRANCISCA de Portugal
córka Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1686-?).
XXV.9 FILIPA de Portugal
córka Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1688-?).
XXV.10 JOANA GUALBERTA de Portugal
córka Fernao dziesiątego hr. de Redondo (1693-?). Zak.
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIV.2 JOAO de Sousa
syn Tomé ósmego senhora de Gouveia (1647-1710). Abp.
Bragi i Lizbony.
XXIV.3 CECILIA de Menezes
córka Tomé ósmego senhora de Gouveia. Zak.
XXIV.4 MARIA de Menezes
córka Tomé ósmego senhora de Gouveia. Zak. |
|
|
|
|
|
|
XXIII.7 MANUEL de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia. Kawaler
Maltański.
XXIII.8 GASPAR de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia. Kawaler Maltański.
XXIII.9 ANTÓNIO de Sousa
syn Fernao szóstego senhora de Gouveia.
XXIII.10. HELENA de Sousa
córka Fernao szóstego senhora de Gouveia. Zak.
XXIII.11 JOANA de Sousa
córka Fernao szóstego senhora de Gouveia. Zak.
XXIII.12 MARGARIDA (MADALENA) de Castro
córka Fernao szóstego senhora de Gouveia. Zak. |
|
|
|
|
|
XXII.3 VASCO MARTINS de
Sousa syn Martima Afonso piątego senhora de Gouveia.
XXII.4 JOAO RODRIGUES de Sousa
syn Martima Afonso piątego senhora de Gouveia (zm. 1578). Kawaler
Maltański. Zginšł pod Alcacer.
XXII.5 MARTIM AFONSO de Sousa Sousa
syn Martima Afonso piątego senhora de Gouveia. Zak.
Dzieci: Felipa (b). |
|
|
|
|
|
|
XXIII.1 FELIPA de Sousa
naturalna córka Martima Afonso i Isabel Vieiro. Mąż
António Soares de Ribeira de Agilde. |
|
|
|
|
|
XXII.6 MARIA Coutinho
córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia (ok.
1560-?). Mąż Diogo de Lima (ok. 1560-?).
XXII.7 CECILIA de Castro
córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia (ok. 1560-?). Mąż
António hr. de Somaglie.
XXII.8 FRANCISCA de Castro
córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia. Zak.
XXII.9 ISABEL de Castro
córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia. Zak.
XXII.10 CLARA de Castro
córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia. Zak.
XXII.11 CATARINA de Castro
córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia. Zak.
XXII.12 ANTÓNIO naturalny
syn Martima Afonso pištego senhora de Gouveia. Zak.
XXII.13 FRANCISCA de Vilhena
naturalna córka Martima Afonso pištego senhora de Gouveia.
|
|
|
|
|
XXI.3 BRANCA de Ataide
córka Fernao czwartego senhora de Gouveia. Zak.
XXI.4 MARTIM AFONSO de Sousa
naturalny syn Fernao czwartego senhora de Gouveia. Żona Isabel de
Alvim. Dzieci: Fradique, Martim Afonso. |
|
|
|
|
|
XXII.1 FRADIQUE de Sousa
syn Martima Afonso. Żona Isabel de Sousa. Dzieci: Joao,
Heitor.
|
|
|
|
|
|
|
XXIII.1 JOAO de Sousa
syn Fradique.
XXIII.2 HEITOR de Sousa
syn Fradique. Zak. |
|
|
|
|
|
XXII.2 MARTIM AFONSO de
Sousa syn Martima Afonso. |
|
|
|
XX.2MARIA de Vilhena
córka Antónia trzeciego senhora de Gouveia (ok. 1475-?).
Mąż António de Araujo (ok. 1470-?). |
|
|
XIX.3 MARIA de Castro
córka Fernao pierwszego senhora de Gouveia (ok. 1450-?).
Mąż Joao Pereira senhor de Castro (ok. 1450-?).
XIX.4 GUIOMAR de Castro
córka Fernao pierwszego senhora de Gouveia (ok. 1450-?). Mąż Gonçalo Vaz
Pinto senhor de Ferreiros e Tendais (ok. 1440-?).
XIX.5 ISABEL córka Fernao
pierwszego senhora de Gouveia (ok. 1460-?). Mąż Martim de Salzedo (ok.
1450-?).
XIX.6 VIOLANTE córka
Fernao pierwszego senhora de Gouveia.
XIX.7 JOANA córka Fernao
pierwszego senhora de Gouveia (ok. 1450-?). Konkubina biskupa Joao de
Azevedo de Vasconcelos.
XIX.8 MARTIM AFONSO de Sousa
naturalny syn Fernao pierwszego senhora de Gouveia (ok. 1450-ok.
1529). Drugi senhor de Gouveia. Żona Francisca Rodrigues (ok.
1450-?). Dzieci: Fernao Martins, Baltazar (b), Lopo (b), Joao (b), Rui
(b), António (b). |
|
|
|
XX.1 FERNAO MARTINS de
Sousa syn Martima Afonso drugiego senhora de Gouveia.
Alcaide de Vila Pouca de Aguiar. Żona NN.
XX.2 BALTAZAR de Sousa syn
Martima Afonso drugiego senhora de Gouveia.
XX.3 LOPO de Sousa syn
Martima Afonso drugiego senhora de Gouveia (zm. po 1538). Żona Mécia N.
XX.4 JOAO de Sousa syn
Martima Afonso drugiego senhora de Gouveia (ok. 1480-?). Żona Constança
Vahia.
XX.5 RUI de Sousa syn
Martima Afonso drugiego senhora de Gouveia.
XX.6 ANTÓNIO de Sousa syn
Martima Afonso drugiego senhora de Gouveia (ok. 1497-ok. 1562). Kleryk.
Dzieci: Fernao (b), Percival (b), Martim Afonso (b). |
|
|
|
|
XXI.1 FERNAO de Sousa
syn Antónia (ok. 1535-ok. 1597). Żona Isabel Pereira de
Lago (ok. 1540-?). Dzieci: António (II). |
|
|
|
|
|
XXII.1 ANTÓNIO (II) de
Sousa Pereira syn Fernao (1574-?). Żona Helena de
Sotomaior (ok. 1580-?). Żona Helena de Sotomaior (ok. 1580-?). Dzieci:
Alexandre (b). |
|
|
|
|
|
|
XXIII.1 ALEXANDRE de
Sousa Pereira naturalny syn Antónia (II) i Isabel
Lamega (1594-?). Żona
Angélica da Costa Veloso (ok. 1600-?). Dzieci: António (III), Baltazar,
Francisco, Alexandre, Vicente, Ana, Maria, Joana. |
|
|
|
|
|
|
|
XXIV.1 ANTÓNIO (III) de
Sousa Pereira syn Alexandra (1615-ok. 1667). Żona
Mariana de Macedo. Dzieci: Alexandre, Alexandre (II) (b). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXV.1 ALEXANDRE de Sousa
Pereira syn Antónia (III) (1640-1659).
XXV.2 ALEXANDRE (II) de Sousa Pereira
naturalny syn Antónia (III) (1650-1713). Żona Mariana
Joaquina de Oliveira e Costa (ok. 1650-?). Dzieci: António (IV),
Fernando, Caetano, Vicente, Mariana, Angélica.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.1 ANTÓNIO (IV) de
Sousa Pereira syn Alexandra (II) (1685-1738). Żona
Genebra de Alvim Coutinho Guedes (ok. 1690-?). Dzieci: Alexandre (III),
Fernando, Caetano, Luis, Vicente, Diogo, Baltazar. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.1 ALEXANDRE (III)
de Sousa Pereira Coutinho syn Antónia (IV) (ok.
1720-1788). Żona Beatriz Agostinha de Yebra y Oca (1744-?). Dzieci: Joao
António, Joaquim António, Maria Pulquéria, Maria Barbara. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.1 JOAO ANTÓNIO de
Sousa Pereira Coutinho syn Alexandra (III)
(30.05.1771-25.05.1826). Żona Antónia Benedita de Macedo Morais
Sarmento. Dzieci: António (V). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXIX.1 ANTÓNIO (V) de
Sousa Pereira Coutinho syn Joao Antónia (1805-1864). 1
żona Maria do Carmo da Cunha Osório Portocarreiro (ok. 1810-?), 2 żona
Maria da Conceiçao Tenorio y Mosocozo de La Cerda (ok. 1810-?). Dzieci:
Joao, Alexandre António, Maria da Graça, Beatriz Agostinha, Maria
Madalena. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXX.1 JOAO de Sousa
Pereira Coutinho syn Antonio (V) (22.03.1823-1834).
XXX.2 ALEXANDRE ANTÓNIO de Sousa Pereira
Coutinho syn Antonio (V) (22.10.1825-?).
XXX.3 MARIA da GRAÇA de Sousa Pereira
Coutinho córka Antonio (V) (1832-12.12.1923). Mąż
(12.08.1857) Jacinto Augusto Sant'Ana e Vasconcelos Moniz de Bettencourt
drugi wicehr. de Nogueiras (7.10.1824-?).
XXX.4 BEATRIZ AGOSTINHA das Dores de Sousa
Pereira Coutinho córka Antonio (V) (10.08.1835-10.1925).
Mąż (14.02.1863) Augusto Pinto da Carvalho de Morais Sarmento
(10.02.1819-?).
XXX.5 MARIA MADALENA de Sousa Pereira
Coutinho córka Antonio (V). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVIII.2 JOAQUIM ANTÓNIO
de Sousa Pereira Coutinho syn Alexandra (III)
(15.01.1773-03.1830).
XXVIII.3 MARIA PULQUÉRIA de Sousa Pereira
Coutinho córka Alexandra (III) (ok. 1775-?). Mąż António
de Lacerda Pinto da Silveira Teixeira Guedes de Fonseca (ok. 1770-?).
XXVIII.4 MARIA BARBARA Damasceno de
Sousa Pereira Coutinho córka Alexandra (III). Mąż
Joaquim Teixeira de Barros de Araujo Lozada. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVII.2 FERNANDO de Sousa
Pereira Coutinho syn Antónia (IV).
XXVII.3 CAETANO de Sousa Pereira Coutinho
syn Antónia (IV). Żona NN.
XXVII.4 LUIS de Sousa Pereira Coutinho
syn Antónia (IV).
XXVII.5 VICENTE de Sousa Pereira Coutinho
syn Antónia (IV). Ksiądz.
XXVII.6 DIOGO de Sousa Pereira Coutinho
syn Antónia (IV).
XXVII.7 BALTAZAR de Sousa Pereira Coutinho
syn Antónia (IV). |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
XXVI.2 FERNANDO de Sousa
Pereira syn Alexandra (II).
XXVI.3 CAETANO de Sousa Pereira
syn Alexandra (II).
XXVI.4 VICENTE de Sousa Pereira
syn Alexandra (II).
XXVI.5 MARIANA de Sousa Pereira
córka Alexandra (II). Zak.
XXVI.6 ANGÉLICA de Sousa Pereira
córka Alexandra (II). Mąż Duarte Teixeira Chaves. |
|
|
|
|
|
|
|
XXIV.2 BALTAZAR de Sousa
Pereira syn Alexandra.
XXIV.3 FRANCISCO de Sousa Pereira
syn Alexandra. Żona NN.
XXIV.4 ALEXANDRE de Sousa Pereira
syn Alexandra. Żona Brites Vaz Teixeira.
XXIV.5 VICENTE de Sousa Pereira
syn Alexandra.
XXIV.6 ANA de Sousa Pereira
córka Alexandra. Mąż Gaspar Vaz Teixeira.
XXIV.7 MARIA de Sousa Pereira
córka Alexandra.
XXIV.8 JOANA de Sousa Pereira
córka Alexandra. |
|
|
|
|
XXI.2 PERCIVAL de Sousa
syn Antónia.
XXI.3 MARTIM AFONSO de Sousa
syn Antónia. |
|
|
XIX.9 JOAO de Sousa
naturalny syn Fernao pierwszego senhora de Gouveia (ok.
1450-?). 1 żona Beatriz Pereira (ok. 1410-?), 2 żona Constança Bahia.
Dzieci: Gonçalo, Duarte, Diogo, António, Isabel. |
|
|
|
XX.1 GONÇALO de Sousa
syn Joao. Żona Isabela de Barros. Dzieci: Joao (II), NN
córka, NN córka. |
|
|
|
|
XXI.1 JOAO (II) de Sousa
syn Gonçalo. Żona Filipa Pires da Sa Bravo. Dzieci:
Sebastiao.
|
|
|
|
|
|
XXII.1 SEBASTIAO de Sousa
syn Joao (II). Żona Isabel Dias de Carvalho Ribeiro.
Dzieci: António. |
|
|
|
|
|
|
XXIII.1 ANTÓNIO de Sousa
syn Sebastiao. Żona Maria Bravo de Vasconcelos. Dzieci:
Joao (III). |
|
|
|
|
|
|
|
XXIV.1 JOAO (III) de
Sousa syn Antónia. Żona Margarida de Sequeira de
Fonseca. Dzieci: Joao (IV). |
|
|
|
|
|
|
|
|
XXV.1 JOAO (IV) de Sousa
syn Joao (III). Żona N de Barboza. |
|
|
|
|
XXI.2 NN
córka Gonçalo. Zak.
XXI.3 NN córka Gonçalo.
Zak. |
|
|
|
XX.2 DUARTE de Sousa
syn Joao.
XX.3 DIOGO de Sousa syn
Joao.
XX.4 ANTÓNIO de Sousa syn
Joao.
XX.5 ISABEL de Sousa córka
Joao. Mąż Gonçalo Guedes senhor de Abelhao. |
|
|
XIX.10 PERCIVAL de Sousa
naturalny syn Fernao pierwszego senhora de Gouveia. Bp. Evora.
XIX.11 RUI de Sousa
naturalny syn Fernao pierwszego senhora de Gouveia.
|
|
XVIII.2 RUI de Sousa
syn Martima Afonso (1422/23-2.05.1498). Senhor de Beringel e
Sagres
(Por. gałąź Rui'a de Sousa).
XVIII.3 PEDRO de Sousa syn
Martima Afonso (ok. 1425-?). Pierwszy senhor de Prado
(Por. gałąź
panów de Prado).
XVIII.4 VASCO MARTINS de Sousa Chicorro
syn Martima Afonso
(Por. gałąź
Vasco Martinsa).
XVIII.5 JOAO de Sousa syn
Martima Afonso. Czwarty senhor de Gouveia
(Por. gałąź
Joao pana de Gouveia).
XVIII.6 BRITES de Sousa
córka Martima Afonso (ok. 1415-1460). Mąż Fernao de Sousa Camelo senhor
de Baiao (ok. 1375-?). Konkubina Afonsa de Portugal-Bragança markiza de
Valença. |
 |
Conde de Porto
Alegre
MANOEL MARQUES DE SOUZA FILHO BRIGADEIRO [Pais]
nasceu em 21 novembro 1824 em
.
Ele faleceu.
Tenho lido algumas noticias sobre famílias Sousa passo a citar".
...Do ponto de vista heráldico há uma informação de que o
primeiro Tenente-General Manoel
Marques de Souza foi nomeado Fidalgo Cavaleiro da Casa Real
por alvará de 14 de outubro de 1808,
obtendo um brasão de armas registrado no Cartório da Nobreza do reino..."e
tendo eu na família Sousa fidalgos com escudo Heráldico será que haverá
alguém terá alguma indicação que me queira fornecer,ou como posso obter
Tenho os seguintes parentes:
1)Bernardino José de Mello e Sousa nascido em 1821 em Abragão Penafiel Porto
Portugal
Fidalgo Cavaleiro da Casa Real e
Comendador da Ordem de Nossa Senhora da Conceição de Vila Viçosa
filho de Carlos José de Mello e Sousa e de Maria Joanna de Mello e
Sousa
casado com Rita de Cassio Araújo
2)Manuel José de Mello e Sousa irmão
Solteiro Fidalgo Cavaleiro da Casa Real
3)Rodrigo José de Mello e Sousa nascido em 1829 irmão
Comendador ,Fidalgo Cavaleiro da Casa Real
4)Francisco José de Mello e Sousa
nascido em 1816 e irmão foi para o
Brasil falecendo la em 1887
Tenho alguma da minha ascendência ligada a Casa de Abragão se alguém tiver
ligações agradeço o contacto
Miguel Santos
mpsantos@mail.telepac.pt
Lisboa-Portugal
http://annelaure.wanclik.free.fr/minha_avo_evangelina_marques_de_souza.htm
Ele tiveram os seguintes filhos:
Projeção
histórica
O dia 13 Jun 2004 assinala o
bicentenário de nascimento, na cidade de Rio Grande, do Tenente General Manoel
Marques de Souza III, Conde de Porto Alegre.
Sua vida e obra se projetaram com
relevo na História do Brasil, na do Rio Grande do Sul e na de Porto Alegre, como
um bravo cabo de guerra que muito serviu à Independência, à Unidade, à
Integridade e à Soberania do Brasil. À Independência ao ajudar na sua
consolidação, na Província Cisplatina.
Combateu no Passo do Rosário em 20
Fev 1827, ao final da Guerra da Cisplatina, 1825/28; na Revolução Farroupilha,
1835/45; na Guerra contra Oribe e Rosas, 1851/52, onde comandou a 1ª Divisão
Brasileira, que integrou o Exército Aliado, o qual derrotou forças do ditador
argentino Rosas em Monte Caseros, a 2 Fev 1852. Combateu também na Guerra do
Paraguai, 1865/68, em que foi o comandante brasileiro das forças que obrigaram
os paraguaios, que invadiram o Rio Grande do Sul por São Borja, a se renderem em
Uruguaiana, em 18 Set 1865, em presença do Imperador D. Pedro II e dos
presidentes Bartolomeu Mitre e Venâncio Flores, respectivamente da Argentina e
do Uruguai.
Participou do esforço na Guerra do
Paraguai, à frente de seu 2º Corpo de Exército, à base de Cavalaria da Guarda
Nacional gaúcha, tendo conquistado o forte de Curuzú, que usou por largo tempo
como base do 2º Corpo.
Seu grande momento como líder de
combate foi comandar pessoalmente a derrota inimiga na 2a Batalha de Tuiuti e
com extrema e memorável bravura.
Seu título de Conde de Porto
Alegre foi em razão de haver, com ousado golpe de mão, liderado a reconquista
definitiva de Porto Alegre aos farrapos em 15 Jun 1836, depois de fugir do barco
prisão Presiganga, onde fora preso pelos farrapos. Em conseqüência deste notável
feito que liderou, Porto Alegre recebeu o titulo de "Leal e Valerosa" e exigiu,
mais tarde, em memória do herói que a libertou e a defendeu nos três sítios
farrapos a que foi submetida, de levantar-se estátua para o imortalizar. Estátua
em mármore, que foi a primeira erigida em Porto Alegre e inaugurada pela
Princesa Izabel em 1885, na Praça da Matriz e transferida em 1910 para a Praça
Conde de Porto Alegre, junto do antigo Portão de entrada do complexo de
fortificações que protegeram Porto Alegre dos três sítios farrapos que o herói
enfrentara com valor e determinação.
Os generais
Manoel Marques de Souza I, II e III
Manoel Marques de Souza I, por
homônimo de seu pai e de seu avô. Este, o Marechal de Campo Manoel Marques de
Souza I, o patrono da 8ª Brigada de Infantaria Motorizada sediada em Pelotas, a
qual estudamos em obra específica, em parceria com o Cel Luiz Ernani Caminha
Giorgis, dentro do projeto em curso, a História do Exército na Região Sul, em
execução pela Academia de História Militar Terrestre do Brasil.
Ele ingressou no Exército aos 13
anos, como cadete do 1º Regimento de Cavalaria Ligeira da Divisão de Voluntários
Reais em Montevidéu, após esta praça ser ocupada pela citada Divisão, em 20 Jan
1817, ao comando do General Carlos Frederico de Lécor.
E ali, ao lado de seu pai, General
Manoel Marques de Souza II, participou de diversas ações de guerra até 1822,
para a consolidação militar da posição de Portugal no atual Uruguai.
Em 1818, aos 14 anos, foi
promovido a Alferes Ajudante de Campo do General Lecor, comandante dos
Voluntários Reais vindos de Portugal para ocupar a Banda Oriental (atual
Uruguai).
Terminadas as guerras contra
Artigas em 1820, que culminaram com a incorporação do atual Uruguai ao Brasil,
como sua Província, a Cisplatina, ali o herói permaneceu até a Independência,
participando das guerras da Independência do Brasil, com vistas à sua
consolidação naquela novel Província.
Participação
na Guerra da Cisplatina, 1825/26
Cursou, no Rio, a Academia Militar
do Largo do São Francisco em 1825, por curto período, retornando a Montevidéu
para combater na Guerra da Cisplatina, 1825/28, Nesta guerra, integrando a 1ª
Divisão, ao Comando do Marechal Sebastião Pereira Pinto, participou com
destaque, como tenente do Estado - Maior desta Divisão, e foi citado por sua boa
atuação por aquele chefe.
Capitão em 20 Mar 1827, um mês
após a Batalha do Passo do Rosário, passou a Ajudante de Ordens do General
Lécor, comandante do Exército do Sul. Finda a Guerra permaneceu em Montevidéu
integrando a Divisão de Observação Brasileira.
Major em 29 Mar 1829, aos 24 anos
assumiu o comando da 6ª Cia do 4º Regimento de Cavalaria Ligeira, unidade
anteriormente comandada pelo avô e pelo pai e com ela retornou ao Rio Grande,
onde passou a comandar a citada unidade, que por transformações, fusões,
movimentações e denominações sucessivas é o 8º R C Mec- Regimento Conde de Porto
Alegre, em Uruguaiana, fato abordado em livro pelo historiador da AHIMTB,
Sargento Carlos Fonttes.
Participação
na Revolução Farroupillha, 1835/45
Ao estourar a Revolução
Farroupilha em 20 Set 1835, conservou-se fiel ao Império. E terminou por
apresentar-se ao Rio, de onde retornou a Pelotas no comando de uma força de 80
homens, assumindo o comando desta cidade.
Ao general farrapo Antônio Neto
tomar Pelotas, o Major Marques de Souza foi capturado e enviado preso para Porto
Alegre onde lhe serviu de prisão o barco Presiganga, ancorado no meio do rio
Guaíba.
E foi a partir do barco
Presiganga, de onde conseguiu se evadir, que o Major Marques de Souza liderou a
retomada de Porto Alegre aos farrapos em 15 Jun 1836 e passou a participar com
destaque da defesa de Porto Alegre dos diversos ataques a que foi submetida
durante os três sítios farrapos por nós estudados em Porto Alegre - Memória dos
sítios farrapos e da administração de Caxias, Brasília : EGGCF, 1989.
Este feito o imortalizou na
História de Porto Alegre e é a origem de seu título Conde de Porto Alegre, e da
cidade, então títulada de Leal e Valerosa.
A sua saúde fora afetada por sua
prisão por cerca de 2 meses no Presiganga. E entrou em licença de saúde por
largo período. Assumiu comando do 2º Regimento de Cavalaria Ligeira só em 1840 e
à sua frente participou de varias ações contra os farrapos sendo que, em 1844,
Caxias o designou como coronel, para guardar importante posição em São Gabriel,
o forte Caxias, como comandante de sua guarnição. Quase ao final da revolução
foi enviado ao Rio em companhia de um irmão de Caxias e de Antônio Vicente da
Fontoura a serviço da pacificação da revolução. Celebrada a paz, em Dom Pedrito
atual, Caxias o encarregou de viajar mais uma vez ao Rio, agora para comunicar a
pacificação ao governo imperial.
Ao se estudar a sua história e a
do seu primo irmão e amigo, o futuro Almirante Tamandaré e mais a de Osório, se
percebe os constrangimentos que revelavam em combater a revolução. O Tenente
Osório a ela aderiu no primeiro momento, dela se retirando quando tomou o rumo
de República.
Em 1846, Marques de Souza foi
graduado brigadeiro e comandante da 2ª Brigada de Cavalaria.
Participação
destacada em Monte Caseros contra Rosas
A guerra contra Oribe e Rosas em
1851/52 lhe reservou destacado papel, como brigadeiro graduado e depois efetivo
( Gen Bda), desde 14 Ago 1850.
Coube-lhe a honra de comandar a 1ª
Divisão Brasileira que brilhou na Batalha de Monte Caseros, integrando a força
aliada que terminou por derrubar o governo do ditador argentino Rosas.
Do Boletim do Exército Aliado
sobre a Batalha se lê:
"O Sr. Brigadeiro Manoel Marques
de Souza, chefe do centro aliado e das forças brasileiras, deu um dia de glória
à sua pátria, acrescentando novos louros à sua fronte e granjeando o respeito e
gratidão dos aliados".
Caxias, referindo-se à 1ª Divisão
na batalha de Monte Caseros escreveu: "O Brigadeiro Manuel Marques de Souza,
comandante da 1ª Divisão, mostrou no dia desta memorável batalha, muito tino e
valor, dirigindo o combate no centro da linha inimiga, o seu ponto mais forte,
prevenindo o ataque inimigo na ocasião oportuna. Nossos batalhões manobraram
como se estivessem em parada. E isso aterrou considerávelmente o inimigo. Eu
recomendo à sua Majestade, o Imperador, este oficial general, que faz honra ao
Exército Brasileiro".
Em 18 Fev 1852, o Brigadeiro
Marques de Souza desfilou com sua 1ª Divisão Brasileira pelas ruas de Buenos
Aires, que ela ajudara aos irmãos argentinos a libertar do ditador Rosas.
Em 01 Mar 1852, Marques de Souza
reuniu em Montevidéu a 1ª Divisão ao Exército ao Comando de Caxias onde foi
elogiado "por sua coragem e sangue frio na batalha".
Foi então que o Império o agraciou
por sua invejável conduta, com o título de Barão de Porto Alegre, com honras de
grandeza e com a medalha de ouro de oficial general das campanhas do Uruguai e
Argentina e com sua promoção a Marechal de Campo (General de Divisão).
Em 24 Set 1852 assumiu em Porto
Alegre o comando da atual 3ª Região Militar que exerceu até 05 Mar 1853,
continuando a residir na Leal e Valerosa, e terminando por pedir reforma em 20
Fev 1856, levado pelo sofrimento de doença crônica adquirida em campanha. Foi
reformado como Tenente General (General do Exército) aos 52 anos. Havia
contraído 2º casamento no ano anterior, com uma filha do Coronel Soares de Paiva
herói da resistência imperial ao ataque farrapo de São José do Norte.
Reformado, passou a ter agitada
carreira política. Em 1862 foi eleito deputado imperial, tendo sido Ministro de
Guerra por 6 dias.
Participação
na Guerra do Paraguai, 1865/68
Com a eclosão da guerra do
Paraguai e conseqüente invasão do Rio Grande do Sul, foi nomeado em 21 Jul 1865,
Comandante-em-Chefe do Exército Brasileiro em Operações no Rio Grande do Sul.
E coube-lhe comandar o sítio do
invasor paraguaio em Uruguaiana, onde teve que assumir atitude firme e enérgica,
junto com seu ilustre primo-irmão, o Almirante Tamandaré, para impedir que
argentinos comandassem o sítio do inimigo em território brasileiro.
E na proclamação feita aos
soldados brasileiros para o ataque ao invasor, a certa altura proclamou: "Tendes
por companheiros nesta luta de honra, os valorosos soldados das nações aliadas e
para testemunhas de vossos feitos, os chefes das mesmas nações que comigo vos
guiarão na marcha gloriosa que vamos empreender".
E teve o Barão de Porto Alegre
papel militar de destaque na rendição do invasor do Brasil em Uruguaiana em 18
Set 1865.
Após a rendição paraguaia, na
Ordem do Dia nº 13, Porto Alegre ali escreveu entre outras coisas:
"Soldados da liberdade! Em nome do
Imperador, o General-em-Chefe do Exército Imperial vos saúda, e vos conjura a
que respeites a desgraça do inimigo vencido. O General-em-Chefe agradece a
dedicação de cada um de vós esperando poder ainda uma vez orgulhar-se de
haver-se achado à vossa frente.
Ass: Barão de Porto Alegre".
A seguir, passou a comandar o 2º
Corpo de Exército que, a partir de São Borja foi lançado para combater no
Paraguai em reforço ao 1º Corpo de Exército.
E sob sua liderança o 2º Corpo
conquistou Curuzú em 03 Set 1866. E em 14 Set ele proclamou:
"Sobre as trincheiras de Curuzú
tremula altivo o pavilhão nacional, que sustentado pelos bravos à cuja frente me
acho, percorrerá triunfante este solo aonde ainda impera a tirania. A jornada do
dia 3 foi brilhante prólogo da obra, de cujo desempenho a pátria nos
incumbe.....
....Soldados! Vingar a honra
vilmente ultrajada, o direito conculcado, e a liberdade oprimida foi, é, e será
sempre a mais nobre missão que pode ter um exército de um país livre;
ufanai-vos, porque tal é a nossa incumbência. Barão de Porto Alegre".
Em 22 Set 1866 teve lugar o
malogrado ataque aliado a Curupaiti, sobre o qual três dias depois Porto Alegre
escreveu a um amigo, carta publicada na Reforma, de 02 Fev 1885.
E na Ordem do Dia nº 88 de 10 Out
de 1866, Porto Alegre declarou: "Em Curupaiti ficou ilesa a honra da Bandeira
Brasileira".
Sob o comando de Caxias, Porto
Alegre, muito doente, solicitou dispensa do comando do 2º Corpo. Retornou em 01
Mar 1867, reassumindo o seu comando. Pouco depois estabeleceu sua base em
Tuiuti, onde foi atacado de surpresa por forças paraguaias e teve que as
repelir, como líder de combate, como Caxias o havia feito em Itororó.
Nesta ação gloriosa, Porto Alegre,
aos 63 anos, combateu com a mesma agilidade de um moço, não recebendo nenhum
ferimento, apesar de terem sido crivados de balas os dois cavalos que montava.
Houve um momento em que foi derrubado do cavalo e teve que combater a pé.
O Conde de Porto Alegre se retirou
do Teatro de Operações em Jan 1868 por doente, sendo louvado por Caxias "pelo
zelo, inteligência e valor com que sempre se houve no desempenho de suas
funções".
Sem melhorar sua saúde terminou
por falecer no Rio de Janeiro em 18 Jul 1875, aos 71 anos. Embalsamado, o seu
corpo foi transportado com todas as honras em navio de guerra até Rio Grande e
depois até Porto Alegre e ali foi sepultado em 05 Nov 1875 no cemitério da Santa
Casa de Caridade.
Em 02 Fev 1885, com toda a pompa e
circunstância foi inaugurada a sua estátua pela Princesa Izabel, presente seu
esposo, o Conde D´Eu, Marechal Gastão de Orleans, autor da melhor memória sobre
a Rendição de Uruguaiana, em sua "Viagem ao Rio Grande do Sul em 1865".
Entre seus biógrafos destaco Décio
Vignoli das Neves em Vultos de Rio Grande. Santa Maria: Pallotti,1981.
A Academia de História Militar
Terrestre do Brasil, além do seu Guararapes nº 41, através de sua Delegacia Gen
Rinaldo Pereira da Câmara no Rio Grande do Sul, está trabalhando nas
comemorações do bicentenário do Conde de Porto Alegre através de seu delegado e
acadêmico Cel Luiz Ernani Caminha Giorgis que fará conferência em 17 Jun no
Solar do Conde de Porto Alegre e da sócia efetiva daquela Delegacia jornalista
Carmen Lúcia Ferreira da Silva, tetraneta do herói, que já o focalizou em O
Gaúcho nº 23, de Mar 2004, informativo do Instituto de História e Tradições do
RGS, a qual, associada ao IAB, CMPA, IHTRGS e AHIMTB, lavrarão no CMPA, no dia
13 Jun às 17 horas, um Protocolo de Intenções, com vistas a uma reedição
comentada do livro Conde de Porto Alegre, editado pela BIBLIEx em 1952, por
Carlos Maul, De Paranhos Antunes e Jaime Ribeiro da Graça.
Fontes
consultadas
1.
ALMEIDA, Antônio Rocha, Vultos da Pátria. Porto Alegre: Ed. Globo,
961.v.1
2.
BENTO, Cláudio Moreira. História da 3ª Região Militar, 1808-1889 e
Antecedentes. Porto Alegre: 3ªRM/SENAI,1994.
3.
FONTTES, Carlos. Regimento Conde Porto Alegre. Uruguaiana:ed/autor,1985.
4.
MAUL, Carlos et alli. Conde de Porto Alegre. Rio de Janeiro:BIBLIEx,1952.
5.
NEVES, Décio Vignoli das .Vultos de Rio Grande.Santa Maria:Pallotti,1981.
6.
PORTO ALEGRE, Conde de. Ordens do Dia do 2º Corpo de Exercito. Rio de
Janeiro: Tip Francisco Alves,1877.( Cotem 103 ordens do Dia de 21 ago 1865 a 15
mai 1867 , com referências a nomes dos integrantes do Corpo e ordem alfabética
pelo primeiro nome).
7.
SILVA, Alfredo Pretextato Maciel da. Ten Gen Manoel Marques de Souza in:
Os generais do Exército Brasileiro. Rio de Janeiro: M.Orosco, 1907.
8.
SILVA, Carmen Lúcia Ferreira da. Conde de Porto Alegre. O gaúcho, Mar
2004 (x) Presidente da Academia de História Militar Terrestre do Brasil e do
Instituto de História e Tradições do Rio Grande do Sul
Manuel Marques de Sousa
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Manuel Marques de Sousa, visconde e conde de
Porto Alegre, (Rio
Grande,
13 de junho de
1804
—
Rio de Janeiro,
18 de julho de
1875)
foi um nobre e
militar
brasileiro.
Oriundo de uma família de fidalgos generais. Era filho de
Manuel Marques de Sousa (2°) e neto de
Manuel Marques de Sousa (1°) e, portanto, descendente das
primeiras famílias povoadoras da vila de Rio Grande. Desde a sua
infância demonstrava pendor para a carreira das armas. Combateu
em
Passo do Rosário em
20 de fevereiro de
1827,
ao final da
Guerra Cisplatina; na
Revolução Farroupilha, nas tropas legalistas; na
Guerra contra Oribe e Rosas, onde comandou a 1º Divisão
Brasileira que integrou o Exército Aliado que derrotou forças ao
ditador argentino
Rosas;
na
Guerra do Paraguai, em que foi o comandante brasileiro das
forças que obrigaram os paraguaios, que invadiram o
Rio Grande do Sul por
São Borja, a se renderem em
Uruguaiana, em presença do Imperador
Dom Pedro II e dos presidentes
Bartolomeu Mitre e
Venâncio Flores da
Argentina e do
Uruguai. Participou de esforço na
Guerra do Paraguai a frente de seu 2º Corpo de Exército, a
base de Cavalaria da Guarda Nacional gaúcha. Seu grande momento
como líder de combate foi comandar pessoalmente a vitória do
exército aliado na 2ª
Batalha de Tuiuti, com extrema bravura.
Por estas, e por diversas outras passagens de sua vida, ficou
conhecido como "Centauro de Luvas", alcunha que lhe foi
concedida por alguns historiadores. É o patrono da tradicional
unidade do exército em Uruguaiana, o 8º Regimento de Cavalaria
Mecanizado Conde de Porto Alegre.
Dos títulos que recebeu, constam a
Grã-Cruz da Ordem de Cristo,
Dignitário do Cruzeiro,
Cavaleiro de Avis e todas as medalhas das campanhas do
Uruguai,
Argentina e
Paraguai. Foi eleito deputado à Assembléia Provincial por
diversas vezes; foi Ministro e Secretário dos Negócios de Guerra
da Província; foi
Barão
em 1852;
Visconde em 1866 e
Conde
em 1868.
From: "Miguel Santos" <
mop43662@mail.telepac.pt>
Subject: [PORTUGAL-L] Familia Sousa
Date: Sun, 19 Nov 2000 15:27:25 -0000
Caros colegas:
Tenho lido algumas noticias sobre famílias Sousa passo a citar". ...Do ponto
de vista heráldico há uma informação de que o primeiro Tenente-General
Manoel Marques de Souza foi nomeado Fidalgo Cavaleiro da Casa Real por
alvará de 14 de outubro de 1808, obtendo um brasão de armas registrado no
Cartório da Nobreza do reino..."e tendo eu na família Sousa fidalgos com
escudo Heráldico será que haverá alguém terá alguma indicação que me queira
fornecer,ou como posso obter
Tenho os seguintes parentes:
1)Bernardino José de Mello e Sousa nascido em 1821 em Abragão Penafiel Porto
Portugal
Fidalgo Cavaleiro da Casa Real e Comendador da Ordem de Nossa Senhora da
Conceição de Vila Viçosa
filho de Carlos José de Mello e Sousa e de Maria Joanna de Mello e Sousa
casado com Rita de Cassio Araújo
2)Manuel José de Mello e Sousa irmão
Solteiro Fidalgo Cavaleiro da Casa Real
3)Rodrigo José de Mello e Sousa nascido em 1829 irmão
Comendador ,Fidalgo Cavaleiro da Casa Real
4)Francisco José de Mello e Sousa nascido em 1816 e irmão foi para o Brasil
falecendo la em 1887
Tenho alguma da minha ascendência ligada a Casa de Abragão se alguém tiver
ligações agradeço o contacto
Miguel Santos
mpsantos@mail.telepac.pt
Lisboa-Portugal




Tomé de Sousa
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Tomé de Sousa (Rates, 1503 — 1573 ou 1579) foi um militar e político português, governador-geral do
Brasil chegado em
1549.
Descendente de Martim Afonso Chichorro e do rei Afonso III de
Portugal. Em Rates, foi o primeiro titular da
comenda da Ordem de Cristo em 1517, após a
desorganização do mosteiro de
Rates. No exército participou de questões internacionais como a guerra
contra os mouros
no Marrocos e
em Arzila, recebendo em
recompensa, em 1535,
o título de fidalgo.
A fim de consolidar o domínio português no litoral, a 7 de Janeiro de 1549 Tomé de Sousa foi
nomeado como primeiro governador-geral
do Brasil, recebendo Regimento para fundar, povoar e fortificar a cidade de
Salvador, na
capitania real da Bahia. Manteve-se no cargo até 1553, sucedido por Duarte da Costa. Após
seu mandato como governador-geral, em 1553, retornou a Portugal onde ocupou
outros importantes cargos públicos.
Foi pai de Garcia d'Ávila.
Chegada de Tomé de Sousa à Bahia
[editar]
Governo-geral
Com exceção de São Vicente e Pernambuco, fracassara a colonização tentada por
Portugal pelo método das capitanias
hereditárias, usado nas ilhas atlânticas da Madeira e de Cabo
Verde. A vinda de Tomé de Sousa como governador-geral foi das decisões mais
acertadas da metrópole, quando se considera retroativamente o sucesso do
povoamento e colonização do Brasil.
A Carta Régia que o nomeou escolhia por sede a capitania
da Baía de Todos os Santos, a mais central, já tendo sido comprada pela
Coroa ao herdeiro do donatário Francisco Pereira
Coutinho.
Antecedido por uma leva de colonos, aportou na Bahia em 29 de março de 1549. Vinha com colonos e seis
jesuítas, chefiados pelo padre Manuel da Nóbrega, os
primeiros mandados ao Brasil, sobre cujo destino tanto mais tarde deviam
pesar.
Norteava a administração o Regimento de 17 de dezembro de 1548, com 48
artigos, que disciplinava detalhadamente a instalação do governo, concessão de
sesmarias, organização do comércio, medidas para a defesa, trato aos índios,
invasores e outros mais.
[editar]
Conselho deliberativo
Tinha o Governador-geral autonomia decisória na maioria dos assuntos.
Entretanto, para os temas de maior gravidade, as decisões eram tomadas por uma
espécie de conselho formado pelo Governador, pelo ouvidor-mor (Pero
Borges), responsável pela justiça e pelo Provedor-mor (Antônio
Cardoso de Barros), responsável pelos negócios da Fazenda.
Completava o alto escalão o encarregado pela defesa do território,
capitão-mor da Costa, cargo ocupado pelo ex-donatário da capitania de São Tomé
Pero de
Góis, e um alcaide-mor que era o chefe da milícia, ou tropas de segunda
linha.

Tomé de Sousa explicando-se a um índio
Quando chegou, segundo o historiador Hélio Viana, Tomé de Sousa mandou que
« afim de realizar uma viagem de correição, o ouvidor-geral Pero Borges e o
provedor-mor da Fazenda, António Cardoso de Barros, levados pelo capitão-mor da
Costa Pero de Góis, fossem visitar as capitanias de Ilhéus, Porto Seguro,
Espírito Santo e São Vicente». Saíram em uma esquadrilha de duas caravelas e um
bergantim.
Este doutor Pero Borges escreveu de Porto Seguro ao governador
uma carta em fevereiro de 1550. Horrorizado com o que vê na terra, «bem parecia
terra desamparada da vossa justiça», reclama que se ponham como ouvidores homens
entendidos, já que não os encontrava na casa do cível. Os tabeliães de Ilhéus e
Porto Seguro, os achara sem cartas de ofícios, nenhum tinha livros de querelas,
nenhum tinha regimento, alguns serviam sem juramento, «e porque isto é uma
pública ladroíce e grande malícia, porque cuidavam que lhe não haviam de tomar
nunca conta, viviam sem lei nem conheciam superior, procedo contra eles porque
me pareceu pecado no Espírito Santo passar por isto.» É o que conta Varnhagen no
primeiro tomo de sua História Geral do Brasil... Reclama ainda o ouvidor:
« Há nesta terra muitos homens casados lá no Reino os quais há muitos dias
que andam cá e não granjeiam muitos deles ou os mais fazendas, senão estão
amancebados com um par ao menos de gentias, fazem pior vida que os mesmos
gentios, a estes é por bem por serviço de Nosso Senhor e por na terra que se
agora começa a povoar não haver tanto gênero de pecados públicos que os manda ir
para suas mulheres, não sendo deles degredados ou que mandam eles por elas. V.
A. mande prover».
Talvez por informes assim tão coloridos, o Rei de Portugal mandará perdoar
«todos os crimes cometidos antes da chegada do governador-geral, não havendo
parte que acuse e residindo o criminoso algum tempo nas povoações. A anistia não
abarcava os cinco casos de heresia, sodomia, traição, moeda falsa e morte de
homem cristão.»
[editar]
Salvador e Rio de Janeiro
Para instalar a sede do novo governo Tomé de Sousa fundou a cidade do Salvador, onde fez
edificar a residência do Governador, a Casa da Câmara, a Igreja Matriz, Colégio
dos Jesuítas e, aos poucos, outros edifícios.
Tendo, em 1552,
procedido a uma inspeção da costa , ficou tão maravilhado com o Rio de Janeiro
que escreveu ao rei: "Parece-me que V.A. deve mandar fazer ali uma povoação
honrada e boa".
Os jesuítas vindos com o governador e o padre Manuel da Nóbrega
haviam iniciado a catequese, como prova carta escrita por Nóbrega da Bahia em 9
de agosto de 1549. Dentre eles, ficou famoso como linguista o padre basco João de
Azpilcueta Navarro.
Em retrospecto, vê-se que Tomé de Sousa ajudou assim a fundar o primeiro
bispado do Brasil, assistiu à fundação do primeiro colégio (o da Companhia de Jesus),
deu grande incentivo à agricultura e a pecuária e organizou expedições que saíam
pelas matas a procura de metais preciosos, as famosas entradas.
Tomé de Sousa também doou a Garcia d'Ávila, seu
filho, catorze léguas de terras de sesmaria que lhe haviam sido outorgadas pelo
rei Dom Sebastião. Tais
terras originaram a Casa da Torre, maior latifúndio
das Américas.
Conde de Castelo Melhor
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Conde de Castelo Melhor, título criado pelo Rei Filipe II de
Portugal, por carta de 21 de Março de 1611, a favor de Rui Mendes de
Vasconcelos. Em 10 de Outubro de 1766, D. José I, criou o
tíulo de Marquês de Castelo
Melhor a favor de D. José de Vasconcelos e Sousa Caminha Câmara Faro e
Veiga, 4ª Conde de Castelo Melhor. A partir daí, o título de conde de Castelo Melhor tem sido atribuído a alguns dos
herdeiros presuntivos do Marquesado.
[editar]
Condes de Castelo Melhor
- Rui Mendes de Vasconcelos
- João
Rodrigues de Vasconcelos e Sousa, em 1649 nomeado Governador Geral do
Brasil
- Luís de
Vasconcelos e Sousa (1636 — 1720)
E Pedro
de Vasconcelos de Sousa, em 1711 nomeado governador geral do
Brasil?
- José de Vasconcelos e Sousa Caminha Faro e Veiga, depois 1º Marquês de
Castelo Melhor
- Bernardo Manuel de Vasconcelos e Sousa, primogénito da 7ª Marquesa de
Castelo Melhor
- Bernardo João da Silveira de Vasconcelos e Sousa, depois 9º Marquês de
Castelo Melhor
-
Luís Vicente de Sousa Queirós
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Luís Vicente de Sousa Queirós (São Paulo, 12 de
junho de 1849 —
11 de
junho de 1898)
foi um proprietário de terras e agrônomo brasileiro. Era neto materno do
brigadeiro Luís António
de Sousa Queirós, o maior proprietário de terras da província de São
Paulo, conhecido normalmente como "Brigadeiro Luís Antônio".
Doou ao governo de São Paulo a fazenda "São
João da Montanha" sob a condição que, em dez anos, ali fosse construída uma
escola. Em 1892 a
doação foi aceita e, em 3 de junho de 1901 foi inaugurada a "Escola
Agrícola Prática de Piracicaba".
Em 1934 foi
criada a Universidade de
São Paulo, à qual passa a integrar a Escola Superior de Agricultura Luís de
Queirós
 |
![]()
Luiz Vicente de Souza Queiroz nasceu no ano de 1849 na
cidade de São Paulo. Era neto do brigadeiro Luiz Antonio, que foi o
maior proprietário de terras da Província, filho de Vicente de Souza
(Barão de Limeira) e de Francisca de Paula
Souza. Foi
enviado pelos pais aos oito anos de idade para estudar na Europa
acompanhado de seu irmão. Lá permaneceu 16 anos, na França e Suíça. Em
1873, com 24 anos de idade, retornou ao Brasil, onde herdou de seu
falecido pai a fazenda Engenho d`Água, na antiga Vila de Constituição,
hoje Piracicaba... Mais...
A construção da casa do diretor da “Escola
Agrícola”, que hoje comporta o museu “Luiz de Queiroz”, foi idealizada
pelo professor José de Mello Moraes e amparada pela secretaria da
agricultura do estado, como parte da reforma geral da ESALQ, entre os
anos de 1943-45. Nesse período, o Brasil viveu sob regime populista de
Getúlio Vargas, que possuía a proposta de modernizar a educação e
incentivar a pesquisa. Mais...
Renato Wagner nasceu na cidade de Piracicaba no
ano de 1921. Artista renomado, possui obras espalhadas por vários
países, como Japão, Estados Unidos e
Argentina. Sua
grande fonte de inspiração era estar ao ar livre, principalmente na
ESALQ, um de seus locais favoritos para a produção artística. A beleza
do local resultou em 1988 em uma de suas obras preferidas: “Parque da
Escola Agrícola”.
Seu censo de
imaginação era grande, o artista utilizava em suas composições diversos
materiais, entre eles o giz de cera, aquarela, carvão, papelão e pedaços
de pano. Faleceu no ano de 1995. Suas virtudes lhe renderam o nome
desta galeria: “Renato Wagner”.
A característica central desse jardim é da
concepção clássica Francesa, suas origens nos remetem a racionalidade
proposta nos trabalhos de Lê Notrê no Palácio de Versalhes, no final do
século XVII.
Na perspectiva de representar “o poder e glória” da monarquia na época,
esse tipo de solução objetivava demonstrar o domínio do homem frente à
natureza, obedecendo a um plano composto por linhas geométricas e
simetria do traçado, estando em harmonia com a arquitetura do edifício,
que devia ser destacado. Mais...
|
[editar]
Ligações externas
João de Sousa, o Novo
Pais
Filhos
Filhos do Casamento I:
Filhos do Casamento II:
Filhos do Casamento III:
- Não houve descendência deste casamento
Notas Biográficas
Informação disponível para consulta apenas
no nível Geneall Plus. Ver condições de acesso.
Cargos e Profissões
Cronologia |
Vicente António de Paiva Manso
Pais
Filhos
Notas Biográficas
Informação disponível para consulta apenas no
nível Geneall Plus. Ver condições de acesso.
Cargos e Profissões
Ordens
Cronologia
Informação disponível para consulta apenas no
nível Geneall Plus. Ver condições de acesso. |
Luís António de Sousa Queirós
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Luís António de Sousa Queirós (Amarante, 1746 — 30 de maio
de 1819) foi um militar luso-brasileiro, tendo
atingido a patente de brigadeiro em 1818, quando entrou para a
reforma.
O Brigadeiro Luís António foi também um grande negociante de fazendas do interior de São Paulo,
proprietário do primeiro navio que saiu do Porto de Santos com
mercadorias das fazendas com destino a Lisboa. Foi também um filantropo, tendo doado mais
de um conto de réis à Santa Casa de São
Paulo e diversas outras quantias para a construção dos edicícios de
instituições como o Quartel da Legião de Voluntários Reais, o Hospital Militar,
o Jardim Botânico etc.
Uma das principais avenidas da cidade de São Paulo é
batizada com seu nome, a avenida Brigadeiro Luís Antônio.
Categoria:Família Sousa Queirós
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Esta categoria reúne
artigos sobre membros da família Sousa Queirós.
Artigos na categoria "Família Sousa Queirós"
Há 10 artigos nesta categoria.
A
E
|
F
G
L
|
L (continuação)
M
V
|
Vicente de Sousa Queirós
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
Vicente de Sousa Queirós, primeiro e único barão de Limeira,
(São Paulo, 6 de março
de 1813 — Baependi, 6 de
setembro de 1872)
foi um proprietário rural,
nobre e político brasileiro.
Era filho do Brigadeiro
Luís Antônio. Foi vereador da Câmara
Municipal de São Paulo.
Données historiques
L’établissement des Portugais dans la région de São Paulo a
commencé en 1532, lorsque Martin Alfonso de Souza a fondé la ville de São
Vicente sur l’Atlantique à près de 400 km au sud de la baie de Rio de Janeiro.
Dans cette partie du pays, la région côtière forme une plaine étroite au pied de
l’escarpement de la Serra do Mar, avec peu de place pour l’expansion agricole.
En 1554, les Jésuites, qui avaient déjà établi des missions dans le bassin
supérieur du Tietê, ont fondé une ville dans l’intérieur, au-delà de la chaîne
côtière ; São Paulo de Piratininga ou São Paulo dos Campos ( qui devait devenir
tout simplement São Paulo ), était située sur une colline entre l’Anhangabau et
le Tamanduatei, tributaires du Tietê ( Figure 4 ).
Au cours des XVIIe et XVIIIe siècles,
la croissance de São Paulo fut liée à son rôle comme centre du commerce des
esclaves destinés aux plantations de canne à sucre

Figure 4. Vude satellite de São Paulo ( Brésil ) et
sa région environnante.
dans le nord-est et aux régions d’exploration minière dans
l’intérieur ( particulièrement dans ce qui devait devenir l’État de Minas Gerais
). Plus tard, au XIXe siècle, la ville a joué un rôle dans la
création des plantations de café, lequel devait devenir le principal article
d’exportation de la région et du pays pendant plusieurs décennies.
Au cours du XXe siècle, et plus précisément ces
dernières décennies, la ville s’est transformée en un puissant centre
industriel, produisant des biens destinés autant à la consommation nationale
qu’à l’exportation. Certaines des activités industrielles les plus importantes
comprennent notamment la métallurgie, la construction automobile et les
industries chimique, mécanique, textile et alimentaire.
Família Sousa Queirós
Origem: Wikipédia, a enciclopédia livre.
(Redirecionado de
Sousa
Queirós)
Marquesa de Valença e filhos, barões de Lorena, Geraldo de
Resende e de Iporanga
O apelido de
família Sousa Queirós (na ortografia arcaica Souza Queiroz)
pode referir-se a: